SchEef RECENSIE

SchEef zou verplicht leesvoer moeten zijn voor iedereen op de middelbare school! Maar ook als je die (allang) achter je hebt gelaten, is het een boek dat je hardop laat lachen en je ontroert. Dat komt door de manier waarop de veertienjarige Eef omgaat met haar nieuwe leven. In dagboekvorm beschrijft ze hoe het is om te verhuizen van een klein dorp naar een grote stad. Nieuwe school, nieuwe vriendinnen, zelfs een nieuw vriendje… maar het belangrijkste voor Eef is de nieuwe, professionele dansschool waar ze heen mag! Want dansen is haar grote passie. Dolblij is ze dan ook als ze wordt uitgekozen om een solo te dansen bij een voorstelling. Totdat ze elke dag steeds meer pijn krijgt op verschillende plekken. Eerst denkt ze dat het spierpijn is, maar zo simpel is het niet. Na vele onderzoeken komt de diagnose: reuma. Dat is toch iets wat bejaarden hebben? Helaas niet: er zijn ongeveer 3000 jongeren onder de 16 die hiermee kampen.

Alles wordt anders voor Eef: elke dag pillen slikken met ongezellige bijwerkingen, dansen kan alleen op goede dagen en zelfs naar school gaan is soms teveel. Laat staan dat uitgaan en feesten nog lukt. In plaats daarvan moet haar familie haar ’s morgens uit bed helpen. En haar vriend, zal die wel bij haar blijven? Gelukkig heeft ze een lieve beste vriendin die altijd rekening met haar houdt, en ontmoet ze danser Dilep, die haar een groot cadeau geeft door een dansclub te beginnen die alleen doorgaat als Eef zich goed genoeg voelt! Maar ze loopt ook tegen ontzettend domme opmerkingen en onbegrip aan. Soms voelt ze zich natuurlijk ontzettend zielig, maar Eef gaat er vooral nuchter en met veel zelfspot mee om.

Het verhaal maakt dat de lezer(es) meer begrip krijgt voor ziekten die je niet gelijk aan iemand ziet. SchEef leest lekker weg en is nergens zwaar op de hand, maar juist grappig en voor middelbare scholieren erg herkenbaar. Echt een aanrader!

Lees jij graag boeken in dagboekvorm? Waarom wel of waarom niet?