Verdiend RECENSIE

Iris de Wit besluit na een break-up met haar vriend Erik dat het tijd is voor verandering en ze verhuist naar hartje Amsterdam. Een lange tijd gaat het goed met Iris, maar dan gebeurt datgene waar iedereen haar voor waarschuwde. Ze wordt slachtoffer van iets dat dagelijkse kost is in Amsterdam, een inbraak. Al snel genoeg komt ze erachter dat het niet zomaar een inbraak is: het ging namelijk niet om haar spullen, maar om haarzelf. Vanaf dat moment bestaat een groot deel van haar leven uit angst, een angst die steeds meer bezit van haar gaat nemen. Op een dag bezwijkt ze aan de altijd aanwezige dreiging en ze keert terug naar haar ouderlijk huis in de Betuwe. Ondanks het feit dat de relatie tussen Erik en Iris weer opbloeit, vindt ze ook in Friesland geen rust. Iemand heeft het gemunt op haar, en het zal niet lang meer duren voordat diegene toeslaat.

“Nieuw, spannende christelijke thrillers voor vrouwen (en mannen)!” lees ik op de voorkant van het boek. Met wat tegenzin begon ik eraan, ik ben namelijk totaal niet gelovig en wist niet wat ik moest verwachten van een ''christelijke'' thriller. Uiteindelijk speelt dit alleen een grote rol op het einde van het boek en heb ik er totaal geen last van gehad. Mijn absolute voorwaarde voor een goede thriller is dat hij niet voorspelbaar is. Hierin is schrijfster Ella Marjon dan ook zeker geslaagd. Geen enkel moment in het boek had ik het bij het rechte eind. Meerdere keren werd ik verrast door een onverwachte twist. Mede hierdoor zat er veel spanning in het boek, die zich steeds meer opbouwde tot het eind.

Wat me opviel was dat het verhaal zeer uitgebreid en gedetailleerd verteld werd, maar naarmate het einde naderde ging je er met grote vaart doorheen. Er werd van de hak op de tak gesprongen en de hele clou werd in ongeveer 30 bladzijden verteld. Ontzettend jammer, omdat ik me juist zo verheugd had op dit stuk. Zonde vond ik ook het feit dat het woord ''verdiend'' in het begin een ontzettend grote rol speelde. Ik verwachtte dat dit woord uitgelegd zou worden naarmate het einde naderde, maar nadat ik het boek dicht had geslagen vroeg ik me nog steeds af wat er met dit woord bedoeld werd. Ondanks deze minpunten vind ik de tweede thriller van Ella Marjon geslaagd. Een boek dat zeker een plekje krijgt in mijn boekenkast.

Wat zijn jouw voorwaarden voor een goede thriller?