Viola & Luce RECENSIE

Sara Rattaro debuteert met Viola & Luce op de Nederlandse boekenmarkt. Persoonlijk moest ik erg wennen aan haar manier van schrijven. Het verhaal begint op de ochtend dat Luce in het ziekenhuis is opgenomen en Viola het telefoontje van haar man Carlo heeft gemist, omdat ze de nacht bij haar minnaar heeft doorgebracht. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Viola. De hoofdstukken wisselen elkaar af met de bewuste ochtend van het ongeluk, de dag ervoor en jaren eerder. Deze afwisseling in tijd vond ik minder fijn lezen en zou het persoonlijk chronologisch willen lezen: eerst het ongeluk, dan jaren eerder en dan toewerkend naar het ongeluk. Dit doet overigens geen schade aan het verhaal, want dat is zeker goed geschreven!

Je komt gaandeweg achter de geheimen in het leven van Viola en de reden waarom Carlo geen donor kan zijn voor zijn eigen dochter. Het verhaal krijgt nog een spannende wending als Viola ten einde raad is en ze zich in de spreekkamer van de dokter van haar eigen leven wilt beroven om haar lever aan Luce te geven. Zal ze de trekker overhalen of kan de dokter haar op tijd stoppen?

Ik zou Viola & Luce niet gelijk aan iedereen aanraden, maar mocht je van de manier van schrijven van Sara Rattaro houden en vind je het niet erg om in tijd afwisselende hoofdstukken te lezen, dan is het zeker de moeite waard om dit boek te lezen.

Houd jij van tijdsafwisselingen in een verhaal?