Warm bodies RECENSIE

De wereld is op zijn einde, de resterende mensheid woont in goed gebarricadeerde communes. Steden zijn verlaten, snelwegen zijn leeg. Warm bodies heeft een typische ''zombie-setting''... R. is zo''n zombie, hij woont op een verlaten vliegveld met honderden andere zombies in staat van ontbinding en wil maar één ding: mensenvlees. Zijn gedachten zijn leeg, hij kent zijn eigen naam niet en hij kan alleen beetje kreunen en gorgelen. Tijdens één van zijn jachtpartijen komt hij Julie tegen, een Levendige. Tegen zijn instinct in beschermt hij haar tegen de andere zombies. Hij kan het niet verklaren, maar de gevoelloze hersendode zombie wordt verliefd op het meisje.

Het verhaal klinkt absurd en gaat tegen alles in wat het zombie-genre is, maar wanneer je aan het lezen bent kun je echt niet meer stoppen. Het boek is geen literair hoogstandje, maar het houdt je wel aan het lezen. Ik vloog door de pagina''s heen en ik heb zelfs stiekem tijdens het lezen al gekeken of dit geen serie is waarvan ik snel nog een deel kan gaan bestellen!

In het begin is het boek vrij traag, maar dit weerspiegelt de lichamelijke en geestelijke staat van R. Naarmate hij meer tot leven komt gaat het boek steeds sneller en wordt het steeds spannender. Bijzonder is niet alleen dat in dit boek de lezer meekijkt vanuit het perspectief van een zombie, in plaats van er hard van wegrent. R. lijkt op een gegeven moment zelfs menselijker te zijn, dan de overgebleven mensen. Het is de omgekeerde wereld! En wat ook raar maar waar is: dit zombieboek is enorm romantisch. Echt een aanrader!!!