Daar sta je dan RECENSIE

Daar sta je dan is niet het eerste boek dat ik van Sheila O’Flanagan heb gelezen. Bedonderd was zo’n boek dat ik in enkele uren heb verslonden, maar De perfecte man heb ik dan weer niet uitgelezen. Ik was dus benieuwd tot welke categorie Daar sta je dan zou behoren!

In Daar sta je dan maken we kennis met Dominique Delahaye en volgen we haar door haar leven heen: van hoe ze als jong meisje haar toekomstige man, Brendan, ontmoet tot hoe hun huwelijk vele ups en downs kent. Wanneer Brendan op een dag plotseling verdwijnt, verdwijnt ook alle glitter en glamour die ze voorheen kenden als sneeuw voor de zon. Dominique voelt zich verraden als blijkt dat hij haar en hun dochter met alle problemen heeft opgezadeld. Tot overmaat van ramp heeft ze totaal geen idee waar haar man naartoe is gevlucht – en of hij überhaupt nog in leven is - en is ze genoodzaakt hun prachtige landhuis te verkopen.

De opzet van het verhaal vind ik heel origineel. Je volgt namelijk één personage door haar leven heen. Op deze manier krijg je natuurlijk een uitgebreide karakterschets van de hoofdpersonages. Je kent hun levensgeschiedenis en je kan je vervolgens heel goed in het verhaal inleven. De plot zelf vond ik ook intrigerend. De link met de huidige economische crisis maakt het verhaal ook waarheidsgetrouw. Het zou zomaar ook met jou kunnen gebeuren dat je in één klap alles kwijtraakt. Het verhaal doet je daarnaast ook nadenken. Dominique was zo’n persoon die haar man blindelings vertrouwde. En dan blijkt dat hij over zoveel zaken heeft gelogen. Iemand onvoorwaardelijk vertrouwen kan toch zware gevolgen hebben…

Waar ik minder enthousiast over ben, is de lengte van het boek. Het duurt even voordat je door de 480 pagina’s heen bent en ik denk dat het verhaal ook gerust 50 tot 100 pagina’s korter had gekund. Dit betekent echter niet dat het verhaal niet snel leest. Als je eenmaal vertrokken bent, kan je het boek maar moeilijk wegleggen.

Ten slotte kom ik nog even terug op de vraag tot welke categorie Daar sta je dan behoort. Aangezien ik, ondanks de 480 pagina’s, tot het einde van het verhaal ben gekomen, krijgt dit boek een plaatsje in de categorie “uitgelezen en goedgekeurd”.

In welke categorie plaats jij Daar sta je dan?