Sonate in G rood RECENSIE

Liesl Bower leidt een eenzaam bestaan, ook al is ze een gevierd concertpianiste. Als haar mentor voor haar ogen wordt vermoord, sluit ze zich af voor iedereen om haar heen. Als ze vijftien jaar later een concert geeft voor de Amerikaanse president, ziet ze een bekend gezicht in het publiek. Vanaf dat moment wordt haar hele leven overhoop gegooid. Liesl moet snel leren om mensen te vertrouwen, dat is het enige dat nu nog haar leven kan redden.

Wat een verademing, dit boek. Ik had een aantal boeken achter elkaar gelezen waar ik niet gelukkig van werd. Het leek bijna een trend te worden. Maar opeens is daar Sonate in G rood, het boek met de meest irritante titel ooit (want die vond ik niet te onthouden). Maar de titel doet het boek geen recht: het verhaal is spannend, leuk en laat je niet meer stoppen met lezen.

Wat ik knap vind is dat ik helemaal niet het idee had dat ik het eerste deel uit een trilogie aan het lezen was. Dus geen irritante open eindjes: gewoon een goed boek dat een vervolg blijkt te hebben. Ik ben nieuwsgierig naar deel 2, maar je kunt dus ook prima deel 1 lezen zonder ooit deel 2 open te slaan. Heel erg fijn. Schrijfster Sue Duffy verplicht je niet tot het lezen van deel 2, dat mag je helemaal zelf uitmaken. Maar geloof me; dat wil je wél. Deel 1 is zo goed, dat smaakt naar meer!

Lijkt het eerste deel van deze trilogie jou ook zo goed?