De familie Forrest RECENSIE

De familie Forrest, de nieuwste Roman van Emily Perkins, vertelt het levensverhaal van de Amerikaanse Dorothy die op haar zevende met haar familie van het bruisende New York naar de uitgestrekte vlaktes van Australië verhuist en daar met haar familie in een commune gaat wonen. Het verhaal start in de jaren zeventig en volgt eerst Dorothy, haar zusjes, broer en ouders en vervolgens Dorothy en haar eigen gezin. De lezer wordt meegevoerd in haar eerste verliefdheid, haar eerste gebroken hart, het geluk en ongeluk van een huwelijk en de angst om alles te verliezen waar je van houdt.

De roman begint met de vader van Dorothy die zijn gezin filmt met een 8mm-camera, op een schokkerige en fragmentarische manier. De roman is even fragmentarisch te noemen en heeft daarom af en toe iets weg van de schrijfstijl van Virginia Woolf. Ondanks het feit dat het boek niet bedoeld is om makkelijk en snel te lezen, leest het wel makkelijker dan de werken van meesterverteller Virginia Woolf. Wie wil genieten van een staaltje literair genot op hoog niveau, maar niet al te moeilijk, moet zeker De familie Forrest lezen. Het is echter geen feel-good roman, daar moet de lezer rekening mee houden. Ik heb enorm genoten van het schrijftalent van Emily Perkins en tegen het einde van het boek pinkte ik af en toe een traantje weg.

Heb jij ook een traantje gelaten bij het lezen van dit boek?