Ik besta niet RECENSIE

Als jij ervan houdt om wild heen en weer te worden geschud in een ruig ritje in een achtbaan, dan ben ik er vrij zeker van dat je zult genieten van dit boek van Christin Terrill.

Stel je voor: de overheid heeft een machine in zijn bezit waarmee men terug kan reizen in de tijd om zo rampen, oorlogen en ander onheil te voorkomen. Klinkt als een droom die uit komt? Bedenk je dan maar eens hoe de wereld eruit zal zien als een dergelijk apparaat niet voor het goede, maar voor het kwade wordt gebruikt. Dan heb je een goed beeld van de wereld waarin Em en Finn leven.

Het verhaal begint in een gevangeniscel, waar Em onverklaarbaar gefascineerd is door een doucheputje. Wanneer ze het voor elkaar krijgt om het putje los te schroeven vindt ze een briefje in haar eigen handschrift met een opdracht: je moet hem vermoorden.

Dit is een boek wat een spelletje speelt met je brein. Het boek is namelijk geschreven vanuit de perspectieven van Em en Marina die eigenlijk één en dezelfde persoon zijn, maar dan met vier jaar ertussen. Dit maakt het best wel lastig om te bepalen op welke afloop je hoopt. Ook omdat je door het tijdreisaspect niet alleen Em leert kennen als onschuldige tiener, maar ook de dokter die Amerika in een politiestaat heeft helpen veranderen.

Het verhaal is echt heel goed opgebouwd, met veel spanning, romantiek en mysterie. Daarnaast is het een boek wat mij op verschillende vlakken heeft geraakt. De vastberadenheid van de hoofdpersonen, het verdriet, medelijden en zelfopoffering maken dat dit boek mij nog lange tijd bij zal blijven.

Wat mij betreft is het kloppend maken van een verhaal over tijdreizen door Christin Terrill met dit boek tot een ware kunstvorm verheven. Ik kan niet wachten op meer boeken van deze auteur.  

Wat zou jij doen als je door de tijd kon reizen?