Verloren RECENSIE

"Niet iedereen die vermist is, is verloren." "Niet iedereen die vermist is, wil gevonden worden." Twee zinnen die op de kaft van het boek Verloren van Claire McGowan staan en meteen mijn aandacht trekken. Ze klinken mysterieus en spannend en zorgen ervoor dat ik direct wil beginnen met lezen.

Verloren gaat over de ambitieuze forensisch psycholoog Paula Maguire. Paula is jong, eigenwijs, maar vooral een expert op het gebied van vermissingen. Het verhaal speelt zich af in Paula’s geboorteplaats in Noord-Ierland. Paula woont en werkt in Londen en is daar gelukkig, maar gaat toch terug naar haar geboorteplaats om voor haar vader te zorgen en aan de slag te gaan bij de Unit Vermiste Personen, die cold cases van vermissingen onderzoekt. Op Paula’s eerste werkdag blijken er twee meisjes te worden vermist. De vermissingen lijken op het eerste gezicht niets met elkaar te maken te hebben. Paula ziet echter toch een link tussen deze zaken en die van vermissingen van een aantal jaar geleden. Ondertussen komen bij Paula ook persoonlijke herinneringen naar boven. Haar moeder is al zeventien jaar vermist en ligt ook als zaak tussen de onopgeloste vermissingen. Wil ze eigenlijk wel weten wat er met haar moeder is gebeurd? En wat doet ze met haar gevoelens voor haar knappe baas en haar irritante, maar toch aantrekkelijke ex?

Verloren is het Nederlandse debuut van McGowan en wat mij betreft ijzersterk! De titel verwijst niet alleen naar de vermiste meisjes, maar ook naar alle karakters in het boek, die allen om een andere reden een dierbare hebben verloren. Er zijn veel onverwachte wendingen in het boek, de karakters zijn boeiend, de gebeurtenissen zijn afwisselend, de schrijfstijl is vlot en heel belangrijk: het boek is enorm spannend! De spanning is de hele tijd aanwezig. De schrijfster werpt diverse scenario’s op, welke allemaal even spannend en origineel zijn. Pas vlak voor het einde wordt er duidelijk wat er nu precies is gebeurd. En dat was voor mij een grote verrassing! McGowan heeft ervoor gezorgd dat er sfeer in het boek zit (ik zag mezelf al helemaal met Paula op onderzoek gaan in de Noord-Ierse heuvels, regen en kou), zonder onnodig lange sfeerbeschrijvingen te geven. De schrijfster schuwt zware onderwerpen, zoals moord, zelfmoord, tienerzwangerschappen, sektes en de geschiedenis van Noord-Ierland (de strijd tussen de katholieken en protestanten) niet, en dat vind ik een grote plus. Het zijn zware onderwerpen, maar het maakt het boek niet zwaarmoedig.

Ondanks dat ik erg positief ben over het boek, heb ik wel wat kleine dingetjes aan te merken. Wat ik erg leuk zou hebben gevonden: dat het boek deels vanuit het perspectief van de vermiste meisjes was geschreven. Ik ben benieuwd hoe de vermiste meisjes alles beleefd zouden hebben. Verder zou hoofdpersoon Paula nog wel wat uitgebreider besproken mogen worden. Je leert haar wel kennen, maar niet door en door.

Dit kan echter de opzet van de schrijfster zijn geweest, want Verloren is het eerste deel van een nieuwe serie met Paula Maguire in de hoofdrol. Dat kun je ook wel merken aan het gedeeltelijk open einde. Aan het einde van het boek is het verhaal rondom de vermissingen afgerond, maar
een aantal andere zaken blijven onbekend. In een vervolg zal daar vast op ingegaan worden. Een vervolg, waar ik nu al met smart op zit te wachten!

Wat vind jij van het Nederlandse debuut van Claire McGowan?