Ik ben Malala RECENSIE

Malala Yousafzai is het zestienjarige Pakistaanse meisje dat opkwam voor het recht op onderwijs voor meisjes en hiervoor bijna dood werd geschoten door de Taliban. Maar Malala overleefde de aanslag en het plan van de Taliban mislukte: in plaats van haar de mond te snoeren, werden Malala en haar boodschap wereldberoemd. Dit boek, geschreven door Malala in samenwerking met de Britse journaliste Christina Lamb, is daar het bewijs van.

Ik Ben Malala is opgedeeld in vijf delen: deel 1 gaat over Malala’s jeugd en de tijd voordat de Taliban haar geliefde Swatvallei gingen domineren. Hierin wordt ook de geschiedenis van Pakistan en de achtergrond waartegen Malala’s verhaal zich afspeelt uitgelegd. Verder komt naar voren hoe belangrijk Malala’s vader Ziauddin voor haar is en hoe hij haar gestimuleerd heeft om te worden wie ze nu is. Deel 2 gaat over hoe de Taliban steeds meer macht krijgt en hoe het voor meisjes steeds lastiger wordt om onderwijs te volgen. Ziauddin verzet zich tegen de talibanisering van Pakistan en zo begint ook Malala interviews te geven over het recht op onderwijs voor meisjes. Ze wordt al snel opgepikt door journalisten en haar bekendheid in Pakistan wordt steeds groter, zo ontvangt ze in 2011 de nationale vredesprijs. Deel 3 beschrijft hoe de dreiging van de Taliban steeds groter wordt en hoe Malala uiteindelijk, in oktober 2012, van dichtbij in haar hoofd wordt geschoten door een Talibanstrijder als zij met haar klasgenootjes op weg is naar school. Ze wordt naar het ziekenhuis gebracht, haar vader is er in eerste instantie van overtuigd dat ze het niet zal overleven. Maar Malala overleeft het toch en kort daarna vertrekt zij naar Engeland zodat ze daar kan revalideren (deel 4). Wat ze dan nog niet weet, is dat ze niet meer terug zal gaan naar haar eigen land vanwege het gevaar dat de Taliban nogmaals zal proberen haar van het leven te beroven. In deel 5 beschrijft ze haar nieuwe leven in Birmingham in een land dat ze totaal niet kent. Toch is ze door alles wat er is gebeurd niet veranderd, zo beschrijft ze in het laatste hoofdstuk: “Mijn wereld is veranderd, maar ikzelf ben dat niet.”

In heel het verhaal van dit bijzondere meisje schemert de bescheidenheid en doelbewustheid van Malala door. Ze is niet uit op het winnen van prijzen of het verkrijgen van roem, maar maakt zich slechts sterk voor meisjes die, net zoals zij, onderdrukt worden door de Taliban. Haar doel is vrede brengen en zorgen dat alle vrouwen onderwijs kunnen volgen. Hoe bijzonder is het dat een zestienjarig meisje haar hele leven in het teken van dit doel zet? Dit boek beschrijft het leven en de toekomstdroom van Malala op een aangrijpende manier zonder sentimenteel of langdradig te worden. Een aanrader!

Lijkt jou dit ook zo'n bijzonder boek?