Project Dromenland RECENSIE

Project Dromenland neemt je mee in de belevenissen van drie vrouwelijke collega’s van een van de grotere advocatenkantoren aan de Amsterdamse Zuidas. Elk hoofdstuk is geschreven vanuit de optiek van een van hen. In het begin is dat handig: het is alsof je keurig aan alle hoofdpersonen wordt voorgesteld. Dit begint met ‘de Rechercheur’. Een mysterieuze start, want op dat moment weet je nog niet wat er allemaal aan de hand is. Dit wordt gaandeweg steeds duidelijker. Dan is er Carolien, de zeer ervaren advocate die graag partner wil worden. Ze kampt met de teleurstelling van keer op keer niet zwanger worden, maar heeft geen tijd om daarbij stil te staan door haar idiote aantal werkuren. Daarna leren we Hadjar kennen, een jongedame die nog thuis woont en haar carrière met grootse plannen start bij Het Kantoor. De familie van Hadjar heeft echter totaal geen interesse in haar. En tot slot is er Sharon. Sharon kan het allemaal best, als ze zich maar zou kunnen concentreren. Ze wordt veel van het werk afgeleid door liefdesproblemen en gedoe met de gemeente over bouwkosten aan haar huis. Diep in haar hart zou ze liever actrice zijn. Door hun baas Melchior werken deze drie vrouwen samen aan Project Dromenland, een codenaam voor een zaak. Project Dromenland gaat gepaard met heel veel problemen, maar als Melchior met de oplossing komt gaat het pas echt goed mis!

Er vallen twee dingen op aan dit boek: de spanning die heel goed opgebouwd is, en die maakt dat je snel door wilt lezen. Dit komt omdat je steeds in het verhaal een soort ‘sneak preview’ in de toekomst krijgt, maar net niet weet hoe het precies in elkaar steekt. Ook blijf je nieuwsgierig naar hoe het afloopt met de hoofdpersonen en hun toekomst. Het tweede wat opvalt is de cultuurschets van het werken aan de Zuidas. Ik merkte steeds een soort beklemmend gevoel, en dat is omdat de drie vrouwen eigenlijk vastzitten. Ze staan alledrie op een roltrap naar meer status, en afstappen gaat niet: door een vastomlijnd toekomstbeeld, financiële verplichtingen en doordat ze simpelweg nauwelijks tijd hebben om na te denken. Alledrie stellen ze werk boven privé, maar hoelang gaat dat goed?

Minpuntjes vond ik soms het vele schakelen tussen de personages (ben je net helemaal aan het meeleven met de een, moet je ineens weer switchen naar de ander) en dat de toekomst van een van de drie vrouwen aan het einde wat onduidelijk blijft. Hoe dan ook is dit boek beslist geen goede personeelswerving voor de Zuidas!

Ik vond het een echte aanrader, het is spannend maar ook interessant, omdat het boek je een inkijkje geeft in een andere wereld. Ook als je wel in deze wereld werkt lijkt het me trouwens leuk om te lezen: waarschijnlijk zul je dan veel herkennen!

Zou jij dit boek graag willen lezen? En waarom?