Recensie: Het Rosie effect RECENSIE

Met het boek Het Rosie Effect gaat auteur Graeme Simsion verder, waar hij met Het Rosie Project was gebleven. Het Echtgenote Project is door de autistische Don succesvol voltooid, met als resultaat dat hij is getrouwd met Rosie en ze samen in New York wonen. Alles gaat goed tussen hen, totdat Rosie een onverwachte mededeling doet: ze is zwanger! Het leven van Don en Rosie staat op z’n kop, maar vooral Don heeft moeite om met dit nieuws om te gaan. Daarom bedenkt hij een nieuw project: het Baby Project. Don vergaart alle theoretische kennis die er met betrekking tot baby’s bestaat, maar verliest hierbij zijn emoties en die van Rosie uit het oog. Doordat het inschatten van sociale situaties niet zijn sterkste punt is, komt Don nog verder in de problemen. Rosie realiseert zich dat Don misschien geen goede vader zal kunnen zijn, en begint over hun huwelijk te twijfelen. Komen Don en Rosie er samen uit?

 

Simsion volgt hetzelfde patroon als in zijn debuut: veel grappige situaties, makkelijk taalgebruik en veel vaart in het boek. Heel origineel en vernieuwend is het niet, maar het leest wel heel erg fijn.  Don komt van de ene hilarische situatie in de andere terecht, en vele lachmomenten zijn dan ook gegarandeerd. Toch zitten er ook vernieuwende elementen in Het Rosie Effect. De vrienden van Don komen verschillende keren aan bod, en zorgen voor een fijne afwisseling. Bovendien laat Simsion Don een ontwikkeling doormaken. Hij toont wat meer emoties dan in Het Rosie Project. Don is nog steeds Don met zijn vele lijstjes en vaak sociaal onbeholpen gedrag, maar laat soms een glimp van zijn emoties zien. Simsion zorgt dat je emotioneel echt betrokken bij hem raakt, en dat vind ik knap. Het Rosie Effect is een waardige opvolger van Het Rosie Project. Zeker een aanrader om te lezen, ook als je het eerste deel niet gelezen hebt. Stiekem hoop ik op een derde boek in deze reeks. Don in de rol van vader, dat moet toch vele humoristische situaties opleveren?