Recensie: Met open armen RECENSIE

Met open armen gaat over een uit elkaar gevallen familie. Jack en Meredith zijn een tweeling, ze lijken totaal niet op elkaar en botsen daarom regelmatig. Meredith heeft twee kinderen, Luke en Jemima. Luke is een jongen met een sterke eigen persoonlijkheid, hij houdt de mensen om zich heen goed in de gaten. Jemima is een jong tienermeisje die zichzelf probeert te vinden, ze date regelmatig met oudere mannen, die ze ontmoet via online datingsites.  Jack zijn leventje stort langzaam aan in, zijn werk gaat niet goed en zijn gezondheid gaat ook achteruit. Meredith en Jack dachten hun hele leven dat hun vader dood was, tot een opmerking van een onbekende hun doet twijfelen.  Het blijkt dat hun jeugd één grote leugen is. Ze proberen achter de waarheid te komen, maar met een dementerende moeder wordt het hun niet gemakkelijk gemaakt. Jack wil dolgraag zijn vader ontmoeten, voordat het te laat is, maar zal de ontmoeting voldoen aan Jack zijn verwachtingen? En is zijn vader wel de persoon die hij voor ogen had?

De cover van het boek sprak me aan, omdat het een vrolijke en opvallende kleur heeft. En de titel Met open armen klinkt heel uitnodigend, toen ik de achterkant  las sprak het me wel aan. Op het internet kwam ik ook alleen maar superleuke reacties tegen. Dus ik ben aan het boek begonnen met hoge verwachtingen.

Het boek heeft een leuke insteek , en je leest het verhaal niet vanuit iemand zijn oogpunt, maar je bent een toeschouwer van het verhaal dat er voor jouw ogen afspeelt. Gebeurtenissen in het boek worden kort behandelt, en daarom lees je dit boek in een zucht uit. Dat is fijn want het is een redelijk zielig, maar ook mooi verhaal, waar je niet al te lang in wilt blijven hangen.

De verschillende characters worden wel heel uitgebreid behandelt. Zo kun je je beter inleven, maar je kunt situaties en keuzes ook beter begrijpen. In het begin is het daarom moeilijk om erin te komen, maar later in het verhaal heb je er alleen maar profijt van. Mijn favoriete persoonlijkheid uit het boek is Jack, het is zo mooi en inspirerend dat hij voor zijn dood zijn vader wil ontmoeten, die hem en zijn moeder eigenlijk vroeger al heeft teleurgesteld. Hij heeft hem nooit gekend en doet er alles aan om hem te ontmoeten, maar ondertussen houdt hij de rest van de familieleden goed in de gaten, en beschermt ze als het nodig is. Jack heeft echt het Britse gevoel voor humor. De schrijver laat een aantal grappen op een slimme manier vaker voorbij komen, zodat hij ze later op elkaar kan laten aansluiten.

Een aantal gebeurtenissen in het boek waren, vond ik erg indrukwekkend. De momenten dat je alles hebt, en de momenten dat je alles ook weer kunt verliezen.

Een mooi verhaal over verliezen en herenigd worden, een echte aanrader!

“Misschien ziet het er aan het einde uit alsof ik het ben vergeten, maar zolang ik leven in me heb, zal ik van jullie houden” – Jack