Recensie: Winter in Virgin River RECENSIE

Winter in Virgin River is alweer het vierde deel in de Virgin River-reeks van schrijfster Robyn Carr. Waar de eerste drie delen zich afspeelden in Virgin River en draaiden om de drie mariniersvrienden Jack, Preacher en Mike, belanden we in deel vier in eerste instantie in een nieuwe omgeving met nieuwe mensen.
Marcie heeft een moeilijke tijd achter de rug. Bijna een jaar geleden overleed haar man Bobby aan zijn verwondingen opgedaan tijdens zijn tijd in Irak. In de periode dat ze haar man thuis verzorgde had ze veel steun aan een briefwisseling met Ian, de leidinggevende van Bobby in Irak en ook een van zijn beste vrienden. Als Ian ineens van de aardbodem verdwenen lijkt en Marcie niets meer van hem hoort, vindt ze dat vreemd. Na een tijdje merkt ze dat het zelfs haar rouwproces in de weg staat. Ze heeft antwoorden nodig van Ian, en bovendien wil ze hem namens de overleden Bobby iets geven.


Ondanks dat haar zus en broer er enorm op tegen zijn, neemt Marcie vrij van haar werk en begint een wekenlange zoektocht naar Ian. Dit leidt haar langs vele kleine dorpjes, waaronder Virgin River. Daar krijgt ze een warm welkom en hulp met het vinden van Ian, wat nog niet bepaald makkelijk blijkt. Als ze hem uiteindelijk toch heeft gevonden, treft ze een botte, ruwe man die niets met haar te maken wil hebben. Maar Marcie geeft niet zomaar op, en ook het lot helpt een handje. Marcie krijgt een fikse griep, en Ian kan niet anders dan voor haar zorgen. Als zijn blokhut dan ook nog ingesneeuwd raakt, is het tweetal tot elkaar veroordeeld. Dan blijkt toch dat ze het beter met elkaar kunnen vinden dan ze gedacht hadden… Marcie trekt Ian uit zijn schulp, en Ian helpt Marcie op zijn beurt verder door haar vragen over het verleden te beantwoorden. Als de zus van Marcie er genoeg van heeft en haar komt halen, legt Ian zich erbij neer dat dit hoofdstuk is afgesloten. Totdat Marcie onverwacht weer op de stoep staat… kan er dan misschien toch meer opbloeien tussen deze twee zo totaal verschillende mensen?


Na vier delen gaan de belevenissen in Virgin River nog steeds beslist niet vervelen. Natuurlijk lees je hoe het verder gaat met de personages uit de vorige boeken, maar elk deel heeft zijn eigen hoofdpersonen met elk hun eigen verhaal, eigen zorgen en eigen achtergrond. Daardoor is elk deel weer spannend en net zo romantisch, en dat geldt zeker ook voor Winter in Virgin River. Natuurlijk zijn dit romans van het type ‘man en vrouw met elk hun eigen bagage ontmoeten elkaar, ondervinden de nodige problemen maar leven uiteindelijk nog lang en gelukkig.’ Maar daarnaast is Robyn Carr bepaald niet bang om pittige onderwerpen aan te kaarten in haar boeken: denk aan rouwverwerking, PTSS, eenzaamheid en familieproblemen. De boeken zijn afzonderlijk van elkaar te lezen, al is het voor het totaalplaatje wel het allerleukste als je ze in de juiste volgorde leest. Ook dit verhaal in winterse sferen was weer een echte aanrader, zeker nu het buiten regent, waait en koud is!