Recensie: Nooit meer terug RECENSIE

Tim Weaver heeft een hele reeks geschreven over de Britse voormalige onderzoeksjournalist David Raker, die inmiddels een autoriteit is op het gebied van opsporing van vermiste personen. In “Nooit meer terug” raakt David Raker wel heel persoonlijk betrokken bij een zaak, als zijn jeugdvriendin Emily Kane hem vraagt het gezin van haar zus op te sporen. Heel het gezin is spoorloos verdwenen en het onderzoek van de politie liep vast. 

David ontdekt dat er een hele doofpotaffaire achter deze zaak zit, die jaren terug gaat, zelfs tot in de Tweede Wereldoorlog. En verrassend genoeg, bleek hijzelf ooit in 2007 tijdens een bezoek aan Las Vegas in Amerika ook zijdelings bij deze zaak betrokken te zijn geweest. Als David dieper graaft en meer en meer ontdekt, komt zijn eigen leven dan ook in gevaar.

Weaver beschrijft een behoorlijke periode in een op het eerste oog wat verwarrende tijdlijn, maar het verhaal pakt je gelijk en al gauw wordt het je allemaal duidelijk en kun je het makkelijker volgen. Weaver schrijft in een stijl, waarmee ook de Britse politiedetectives voor televisie zijn gemaakt. Zo’n typisch Britse lnconieke manier van de zaken bekijken. Dit is prettig om te lezen en de verhaallijn is spannend en ietwat intrigerend, dus je blijft doorlezen om te weten te komen, wat er nu eigenlijk allemaal gaat gebeuren.

Je moet wel je aandacht erbij houden, bij dit boek, want er gebeurt veel en er zijn erg veel personages. Even onthouden wie wie is dus. Er zijn ook de nodige flashbacks. Maar de tijd wordt goed aangegeven en kun je het prima volgen. Dan gooit Weaver, om je alert te houden, er ook de nodige wendingen in het plot doorheen, die alles weer in een andere context zetten en zo blijft het verhaal tot het einde toe reuze spannend!

Voor echte ‘detective’liefhebbers een spannende aanrader!