Recensie: Vermoorde onschuld RECENSIE

Zet vooral je ideeën over het van A tot Z vertellen van een verhaal overboord als je begint aan Vermoorde onschuld. In de handen van begaafd verteller Dana Spiotta is alles mogelijk: van internetartikelen inclusief bijtend commentaar van lezers tot volledig uitgeschreven filmscènes. Het vraagt wel wat van je geduld als lezer, maar het totaal biedt een fascinerend verhaal over film, vriendschap en identiteit.

Meadow en Carrie groeien samen op in het Los Angeles van de jaren tachtig. Ondanks de verschillen in achtergrond en opvattingen tussen de vriendinnen, besluiten ze allebei filmmakers te worden. Ze verhuizen naar New York en maken naam in de filmwereld. Hun vriendschap blijft bestaan, maar het onderhouden ervan blijkt steeds lastiger naarmate hun levens meer van elkaar gaan verschillen.

Het duurt even voor de verhaallijnen van Vermoorde onschuld op hun plek vallen. Naast het verhaal van Meadow en Carrie leren we namelijk ook Jelly kennen. Jelly’s leven speelt zich af aan de telefoon. Ongevraagd belt ze bekende mannen uit de filmwereld. Ze verleidt hen tot steeds intiemere gesprekken, met als doel écht contact te leggen. Maar als ze haar vragen of ze haar mogen ontmoeten, haakt Jelly af. Meadow komt haar op het spoor en probeert haar zover te krijgen dat ze meewerkt aan een film over haar telefoontjes.

Hoe mensen met elkaar communiceren is een belangrijk thema in Vermoorde onschuld. Film en telefonie spelen niet voor niets een belangrijke rol in het boek. Daarbij prikkelt het jou als lezer dat er verschillende genres gebruikt worden om de levens van Maedow, Carrie en Jelly uit de doeken te doen. Spiotta legt niets uit, stelt vooral vragen. Vragen die wij onszelf misschien in het dagelijks leven ook wel eens stellen, maar die we nooit hardop uitspreken. Een stijl die precies past bij de onderliggende boodschap: hoe goed kennen we de mensen om ons heen en wat weten we van wat er écht in hen omgaat - of misschien zelfs onszelf?

Zo ontdek je langzaam steeds meer over de personages en hoe ze met elkaar verbonden zijn. Het is even doorzetten, en enige kennis van de filmgeschiedenis is bijna een vereiste bij het lezen van dit boek. Maar als de verhaallijnen steeds meer met elkaar verweven raken, wordt het lastiger Vermoorde onschuld weg te leggen. Spiotta legt precies de vinger op de vraagtekens en twijfelmomenten in de levens van moderne mensen. Vermoorde onschuld is haar eerste boek dat in het Nederlands vertaald is en maakt zeer nieuwsgierig naar haar andere werk.