Recensie: Een vrouw en de zee RECENSIE

Een vrouw en de zee vertelt het verhaal van Maud, haar verhaal voor Zoe en haar verhaal na Zoe. Het verhaal begint met de kennismaking met Tim en zijn excentrieke familie die haar nooit helemaal lijkt te accepteren. Maud is een introverte wetenschapper, Tim een extraverte muzikant. Hun liefde voor zeilen is wat hen uiteindelijk bij elkaar brengt. Na de geboorte van hun dochter Zoe blijft Maud werken en Tim zorgt voor Zoe. Dan gebeurt er iets wat ze nooit hadden kunnen denken. Het verscheurt hen en hun relatie. Ieder rouwt op zijn of haar eigen manier en Maud wordt verstoten door de familie van Tim. Ondanks dat ze sterk lijkt en haar leven lijkt door te gaan lukt het Maud niet om op oude voet verder te gaan. Haar werkgever geeft haar een gedwongen half jaar verlof. Na een aantal dagen besluit Maud om op reis te gaan met hun zeilboot de Loodsster, alleen.

Met behulp van Robert Currey, een scheepswerfwerker met wie ze bevriend is geraakt, maakt ze de Loodsster klaar voor de reis die ze wil gaan maken. De eerste anderhalve maand verloopt vlekkeloos. Dan komt Maud in een storm terecht die alles zal veranderen. Ze wordt niet alleen geconfronteerd met de verwoestende werking van de natuur maar ook met het verwoestende verdriet om Zoe dat ze had weggestopt. Na de storm is er weinig dat nog werkt op de Loodsster maar Maud weet met een geïmproviseerd zeil toch de kust te bereiken. Maar waar is ze? Uiteindelijk wordt ze gevonden door de kleine geitenhoedster Leah die haar meeneemt naar haar huis. Daar maakt Maud kennis met de broers en zussen van Leah. Deze bijzondere groep kinderen weet haar tot rust te laten komen en haar aan te laten sterken voor het vervolg op haar reis.

Een vrouw en de zee is een verhaal over een vrouw die moeilijk contact maakt met haar omgeving, en bijna ongrijpbaar is. Het boek is in het begin bijna even ongrijpbaar als haar hoofdpersoon. De schrijfstijl van Andrew Miller is zeer beschrijvend wat maakt dat je alles duidelijk voor je ziet. Deze schrijfstijl maakt waarschijnlijk ook dat het wat moeilijk in het boek te komen is. Maar de aanhouder wint en dan voert het verhaal je mee naar de uitgestrektheid van de zee. Het verhaal kabbelt voort en leest als je er eenmaal inzit gemakkelijk weg. Veel gebeurtenissen worden niet expliciet benoemd maar zijn onvermijdelijk af te leiden uit het verhaal. Dit kan storend zijn voor wie hier niet van houdt. Ook een semi open einde is iets voor de liefhebber. Aan de andere kant laat dit ook ruimte voor een vervolg of de fantasie van de lezer. Alles bij elkaar is Een vrouw en de zee zeker de moeite waard om te lezen.