Recensie: Roeien naar de Volewijck RECENSIE

Roeien naar de Volewijck van Suzanne Wouda is een aangrijpende historische roman. Het gaat over twee meisjes in de 17de eeuw die op tienjarige leeftijd in een Amsterdams weeshuis terechtkomen. Vanaf de eerste ontmoeting zijn Mare en Flora onafscheidelijk. Als ze opgegroeid zijn tot jonge vrouwen scheiden hun wegen echter. Flora trouwt met een rijke man uit Haarlem en Mare belandt in de prostitutie. Tien jaar later ontvangt Mare een brief van Flora. Daarin staat dat ze op sterven ligt en overleden zal zijn zodra de brief is aangekomen. Flora heeft haar hulp nodig. Haar man heeft hun zoon Thomas bij haar weggehaald – hij vindt dat Thomas bezeten is door de duivel – en ze was te ziek om dat te voorkomen. Mare gaat op pad naar Haarlem om de laatste wens van Flora te vervullen.

Het verhaal van de twee wezen wordt verteld vanuit beide perspectieven, zowel Mare als Flora krijgen een stem in het verhaal. Je leeft mee met hun leven, wordt deel van hun vriendschap en voelt hun verlies. Ook wordt er veel met tijd gespeeld, van de jeugd van de twee meiden tot aan de zoektocht naar de zoon van Flora. Ieder hoofdstuk wisselt in perspectief en tijd waardoor je constant alert en in spanning blijft. Je leest allerlei aanwijzingen die later in het verhaal pas een vervolg krijgen. Dat maakt het een spannend boek om te lezen. Je kan niet wachten tot je bij het einde bent. De aangrijpende en sinistere sfeer die het verhaal vervullen, dragen daaraan bij. Mares zoektocht naar de zoon van Flora gaat niet zonder slag of stoot; ze ervaart tegenstand van de man van Flora en die dreiging is door de hele roman voelbaar. Tegelijkertijd lees je over de zware jeugd van de twee meisjes.

De link met de geschiedenis in Roeien naar de Volewijck vormt een belangrijk element. Voor het verhaal heeft Wouda zoal onderzoek gedaan naar weeshuizen, prostitutie en gekkenhuizen in de 17e eeuw. Mare, Flora en hun belevingswereld zijn misschien verzonnen, maar door de historische elementen krijgt het verhaal toch een zekere geloofwaardigheid. Deze verdieping van Wouda in die tijd is belangrijk voor de overdracht van het verhaal.  

Wouda heeft een knap web gespind. Door haar verhaal, de historische elementen, een wisseling van tijd en perspectief en een persoonlijke, gevoelige en sinistere vertelling waan je je even in de 17e eeuw. Helaas, met een pakkend boek als dit, is die maar van korte duur.