Recensie: Gewetenloos RECENSIE

“Kay Scarpetta, als elk detail telt”

Ontmoet Kay Scarpetta, de vrouwelijke patholoog-anatoom uit ’s werelds bestverkochte thrillerserie, in Gewetenloos.

Dokter Scarpetta krijgt tijdens het onderzoeken van de moord op Chanel Gilbert, dochter van een wereldberoemde Hollywood-ster, vreemde filmpjes over haar nicht Lucy. De beelden komen binnen via het noodnummer van Lucy en laten opnames van een verborgen camera in haar voormalige kamer op de FBI Academy zien.

Kay heeft meteen al het vermoeden dat een oude bekende achter de verdorven hart-video’s zit, maar een nog veel belangrijkere vraag is wie deze belastende informatie over Lucy en haar verleden ook ontvangen. Samen met rechercheur Marino gaat Kay Scarpetta op zoek naar de waarheid en het verband van deze moord met eerdere gebeurtenissen. Zou ze instaat zijn Lucy’s naam te zuiveren, of wordt het leven van Kay en haar dierbaren voorgoed verwoest?

Het boek is de 23e in de reeks over Kay Scarpetta, maar is ook prima los te lezen. Er wordt wel meerdere keren terugverwezen naar de vorige verhalen, dus om het boek beter te begrijpen is enkele voorkennis handig. Gelukkig staat voorin het boek een lijst met titels van voorgaande delen.

De hoofdpersoon, Kay Scarpetta, kwam in het begin over als een intelligente maar ook erg afstandelijke vrouw en dat maakte het lastig om je in haar in te leven. Later in het verhaal toonde ook Kay gelukkig wat meer emotie, waardoor het gelijk een stuk leuker werd om vanuit haar perspectief te lezen.

Aldoor hing er een soort onheilspellende sfeer in het boek. Je wist nooit wanneer er iets ging gebeuren of wat er ging gebeuren en dit zorgde er op sommige momenten echt voor dat je niet kon stoppen met lezen. Gewetenloos heb ik op dat punt ervaren als een ware pageturner, met een gedetailleerde beschrijving van het enerverende onderzoek naar de waarheid dat Kay verrichtte. De complottheorieën en wendingen in het verhaal bleven verbazingwekkend goed. Je zou verwachten dat na 22 boeken met eenzelfde hoofdpersoon de inspiratie wel op zou zijn, maar toch was het einde weer één grote verrassing.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik er wel een paar keer over heb gedacht om het boek gewoon weg te leggen. Naar mijn mening waren er teveel (nutteloze) details, veel onduidelijkheid en was het niet boeiend genoeg. Het begin was zò goed en de verwachtingen stegen met de minuut hoger, maar dan kom je verder in het boek terecht en dan loopt het een beetje vast. Er was geen vooruitgang, geen schokkende ontdekking, niets. Er wordt vooral veel uitgelegd in onder andere lange dialogen, maar het is niet interessant. De aandacht van de lezer is Patricia Cornwell in dit stuk kwijtgeraakt. Het is een beetje teleurstellend, maar toch lees je op zo’n moment door. En dan komt er opeens een steengoed slot. De spanning wordt stukje bij beetje opgebouwd en je hebt je hoofd er weer bij. Er gebeurt van alles tegelijk en je komt steeds dichter bij de waarheid. Voor mij maakte dat einde en de aanloop er naartoe alles weer goed.

Dus als je fan bent van Patricia Cornwell of een goeie thriller, dan moet je Gewetenloos absoluut gelezen hebben. Het is op een gegeven moment even doorzetten, maar dat heeft als tegenhanger een begin waarin je gelijk wordt meegesleurd en een ontknoping die niemand beter had kunnen bedenken!