Recensie: De vijfde golf RECENSIE

Het leven lijkt gewoon te gaan over school, feestjes en jongens, totdat het leven van Callie Sullivans drastisch verandert. In De vijfde golf van Rick Yancey verschijnt er een groot ruimteschip en ze noemen ze de Anderen. De elektriciteit valt uit, natuurrampen teisteren de aarde en Cassie verliest haar moeder aan een nieuwe vorm van de pest; allemaal door de verschillende golven die de Anderen op de aarde afvuurt. 

Als je geluk hebt weet je te ontsnappen. Als je pech hebt overleef je. Uit de vierde golf blijkt namelijk dat de buitenaardse wezens zijn geïnfiltreerd in de gewone wereld en er net zo uit zien als wij. Cassie is op de vlucht om haar kleine broertje Sam te redden met maar één zekerheid: niemand is te vertrouwen.

De vijfde golf is angstaanjagend goed en realistisch. Het verschil met de meeste apocalyptische Young Adults is dat die zich vaak ver in de toekomst afspelen. Dit boek begint in het heden, alsof een buitenaardse invasie morgen kan gebeuren. In dat rijtje van boeken over de toekomst als The Hunger Games en Divergent heeft De vijfde golf (in de originele versie bekend als The 5th Wave) haar plekje verdiend. Cassie is een waardige heldin, terwijl ze heel menselijk is en alleen maar probeert te overleven. Je leeft met haar mee en lacht om haar sarcastische grappen in het begin, tot die later verdwijnen als ze achterdochtiger wordt.

Dit komt mede door Evan Walker, een verleidelijke houthakker die haar leven redt. Hij lijkt haar enige hoop om Wright-Patterson te bereiken, een oude vliegbasis waar de kinderen inclusief haar broertje heen zijn gebracht. Maar is de jongeman met zijn chocoladebruine ogen, die helemaal alleen in dat huis woont en ’s nachts plotseling verdwijnt, wel te vertrouwen?

Evan is het typische onderdeel van een knap mannelijk personage voor een romantisch plot, zelfs al is de wereld aan het vergaan. Hij heeft wel een eigen plot met een ingewikkeld dilemma en dat blijft voornamelijk dat: ingewikkeld. Als vrouwelijke lezer zijn zijn hoofdstukken zeker om bij weg te zwijmelen, maar Evan is vooral leuk als je verwacht dat hij weer om een hoekje komt loeren, meer dan wanneer hij ingewikkelde liefdesverklaringen doet met toevoeging van een heel verleden.

Een ander mannelijk personage dat met perspectiefwisselingen de helft van het boek inneemt, is Zombie. Hij overleefde de pest tijdens de eerste golf en kreeg daarom die bijnaam. Zodra hij beter is, wordt hij opgeleid tot soldaat in Wright-Patterson, waar ook de kleine Sam verblijft. Dit plot verbindt Cassie en Zombie met elkaar. De plotwisselingen zijn wel wat onhandig, aangezien je nooit meteen weet over wie je leest. Zombies verhaal begint halverwege en komt daardoor onverwachts. Weliswaar hou je je hart vast bij de schokkende en wanhopige dingen die Zombie en een enkele keer Sam meemaakt, maar de verdeling van de hoofdstukken voelt niet in balans omdat we zo gewend zijn geraakt om alleen over Cassie te lezen.

Los van elkaar zijn al die verhalen indrukwekkend en schokkend. Rick Yancey gaat geen moorden en lijken uit de weg; je krijgt er letterlijk de rillingen van. De personages hebben elk hun eigen opvallende persoonlijkheid die alleen maar verbetert en groeit met alles wat ze meemaken, maar juist doordat ze zo gewoontjes zijn, word je in het verhaal gezogen alsof je het zelf zou kunnen zijn.

De vijfde golf is een verhaal over hoop en moed, maar ook de grote angst van een vijand waartegen je je niet kunt beschermen als je maar alleen bent en je hele leven overhoop is gehaald. Hoewel het over aliens gaat, is het een realistische aangrijpende page-turner waardoor je niet kan wachten op het volgende deel.