Recensie: Paradijsvogel RECENSIE

Iris woont met haar man in Eden, een enorm resort voor ouderen in Florida.  Ze geniet van het luxe leven waar alles binnen handbereik is, de mensen altijd vriendelijk zijn, vogels altijd fluiten en het immer naar bloemen ruikt. Totdat haar man komt te overlijden en haar achterlaat met een enorme schuld. Haar leven blijkt een groot luchtkasteel en Iris slaat in paniek op de vlucht voor de deurwaarders en schuldeisers. Ze moet noodgedwongen de veilige muren van Eden achter zich laten en de échte wereld tegemoet treden.  Ze leert nieuwe mensen, levensstijlen én zichzelf kennen...

Ik was erg benieuwd naar het boek nadat ik de synopsis had gelezen; het klonk me als een humoristische roadtrip; een origineel verhaal. Het idee om je hoofdpersonage uit zo'n ouderenresort te laten komen klinkt veelbelovend. De kaft oogt kleurrijk en geeft echt dat Florida-gevoel weer. 

Al vanaf de eerste bladzijde ben ik geboeid door het verhaal. Al direct ontstaan er veel vragen en wordt er nieuwsgierigheid naar het verleden gewekt; hoe zijn Max en Iris op dit punt beland? Het feit dat Iris van origine een Nederlandse is, geeft het voor mij een extra bekend tintje. De stereotype beschrijving van Eden en zijn inwoners maakt me regelmatig aan het glimlachen maar voor mijn gevoel start het verhaal pas écht als Iris aan haar vlucht begint.

Het verhaal loopt dan niet helemaal zoals ik had verwacht; in plaats van de wijde wereld in te trekken blijft Iris in de buurt van het resort. De achterliggende gedachten is in mijn ogen dat een totaal andere wereld vaak dichterbij is dan je denkt. Daar waar ik enkel een humoristische zomerroman verwachtte is Paradijsvogel een verhaal over je eigen roots erkennen en vervolgens je eigen verhaal durven scheppen. We maken mee hoe Iris zichzelf op een onverwachte manier terugvindt. De laatste hoofdstukken waren wat taaier dan het begin van het verhaal en de schrijfstijl van Threes Anna is met momenten net wat kunstzinniger dan bij het verhaal past. 

Al met al heb ik Paradijsvogel in twee dagen uitgelezen omdat ik telkens nog één hoofdstuk wilde lezen. Het boek leest vlot door, heeft humoristische personages en een dieperliggende betekenis. De afwisseling tussen heden en verleden maken dat de losse eindjes aan het einde van het boek allemaal bijeen komen. Een aanrader voor liefhebbers van nét een tikkeltje anders.