Recensie: 54 minuten RECENSIE

54 minuten vertelt het verhaal van een schietpartij op een middelbare school. Tijdens deze schietpartij beleef je het verhaal vanuit vier verschillende perspectieven: Tomás, Sylv, Autumn en Claire. Na de toespraak van de directeur is het de bedoeling dat de leerlingen naar hun lessen gaan, maar er ontstaat lichte paniek als blijkt dat de deuren dicht zijn. Die paniek wordt bevestigd wanneer Tyler verschijnt, mét een vuurwapen. Op het moment dat hij begint te schieten zijn Autumn, zijn zus, en Sylv, de vriendin van Autumn, aanwezig in de aula. Claire is op dat moment op de atletiekbaan en ook Tomás bevindt zich buiten de aula, in de kamer van de rector. Je volgt deze vier personages tijdens de schietpartij en hoe zij omgaan met deze gebeurtenis, waarin angst, verdriet, familie en vriendschap centraal staan.

Het boek 54 minuten, dat geschreven is door de Nederlandse Marieke Nijkamp, verscheen eerst in het Engels onder de naam This Is Where It Ends. Ze maakte veel indruk met dit debuut en het boek is nu ook in het Nederlands verschenen. 54 minuten vertelt dus over de tijd waarin de schietpartij zich afspeelt en dat is ontzettend spannend geschreven, waardoor je het boek snel uit hebt. Omdat je vanuit verschillende perspectieven leest, blijf je door lezen. 

Daarnaast zijn de stukken vanuit de personages telkens erg kort, waardoor je makkelijk nog een hoofdstuk leest. Ik vond de personages goed uitgewerkt. Ze hadden allemaal hun eigen verhaal en eigen stem. In het begin is het even schakelen tussen de vier personages, maar aangezien je snel door dit boek heen gaat, kan je al snel de linkjes leggen. Ik ergerde me wel af en toe aan het personage Claire, voor mijn gevoel voegde zij niks toe en was ze nogal op zichzelf gericht. Ik vond de personages Sylv en Autumn wel erg interessant. Wat ik enorm jammer vond, is dat je niet vanuit het perspectief van Tyler kon lezen. Dat had het boek voor mijn gevoel een stuk sterker gemaakt. Nu blijft het nog een beetje vaag waarom hij de schietpartij is begonnen en wat nou precies zijn verhaal is.

54 minuten heeft niet per sé een bijzonder plot, maar laat wel heel goed de gevoelens en angsten van de leerlingen zien. Je voelt continu de spanning van de leerlingen die opgesloten zitten in de aula en je bent samen met hen bang voor de volgende zet van Tyler. Je houdt je hart vast tijdens het lezen. 54 minuten maakt ontzettend veel indruk met dit actuele onderwerp. Een schietpartij lijkt een ver van je bed show maar met dit boek komt het akelig dichtbij.