Recensie: Ginevra RECENSIE

In de historische roman Ginevra beschrijft Simone van der Vlucht het Italiaanse liefdesverhaal van Ginevra en Antonio. Het verhaal speelt zich af in het Florence van de veertiende eeuw. De twee geliefde mogen niet samen zijn van de ouders van Ginevra, omdat Antonio te verlichte ideeën heeft en met de verkeerde mensen omgaat. Om toch te kunnen trouwen, ontvlucht het stel de stad, maar enkele dagen later worden ze al opgepakt en terug naar Florence vervoerd. Daar wordt Ginevra gedwongen te trouwen met een rijke weduwnaar. Als de pest uitbreekt, verandert echter alles.

Simone van der Vlucht heeft haar verhaal gebaseerd op een oude, Italiaanse legende en deze omgetoverd tot een liefdesverhaal vergelijkbaar aan Shakespeares Romeo en Julia. Het verhaal mag dan opgebouwd zijn uit legende en fictie, de schrijfster heeft duidelijk goed historisch onderzoek uitgevoerd. De eerste pagina van de roman start met een plattegrond van de stad waarop aangegeven is waar Ginevra en Antonio gewoond zouden hebben. Dat zorgt ervoor dat tijdens het lezen een realistisch beeld voor ogen gehouden kan worden van het verhaal. Ook is historisch onderzoek verricht naar het leven in de veertiende eeuw zoals de pest die uitbreekt, de opkomst van Verlichte ideeën, de gebrekkige vrijheid van de vrouw, de verhoudingen tot God, het leven in een Italiaanse stad en opgroeien in een familie van goede komaf. De schrijfster heeft niet slechts gespeculeerd over deze zaken, maar is in de geschiedenisboeken gedoken om een realistisch beeld te kunnen schetsen. Het leven in de stad Florence wordt beschreven en tijdens het lezen zie je de straten, de kathedraal en de grote huizen voor je. Zeker als je ooit het geluk hebt gehad om de stad te bezoeken, waan je je tijdens het lezen meteen weer in Toscane, maar dan een paar eeuwen eerder. Dat is niet alleen te danken aan het vooronderzoek van Simone van der Vlucht, maar ook aan haar beeldende schrijfstijl.

Tegelijkertijd schetst Simone van der Vlucht in Ginevra ook een beleefwereld waar wij ons als eenentwintigste-eeuwse lezers in kunnen verplaatsen door de legende te vermengen met feit en fictie. Deze vervlechting heeft de schrijfster knap uitgevoerd, waardoor het als lezer niet duidelijk is waar de feiten of mythe eindigen en fictie begint. Zelfs als je niet van geschiedenis houdt, kan dit boek je aanspreken. Door de universele zaken als verliefd worden, een gebroken hart hebben en angst voor de dood kan iedereen wel iets in dit boek vinden.  

Het verhaal heeft echter behalve het historische aspect weinig diepgang. Het gaat om de verboden liefde van Ginevra en Antonio. Andere elementen worden minder uitgewerkt, zoals de jeugd van Ginevra, haar relatie met haar ouders en de rijke weduwnaar met wie Ginevra trouwt. Zelfs het personage van Antonio blijft vrij oppervlakkig; alleen Ginevra krijgt meer diepgang en complexiteit. Het verhaal is dan ook vanuit Ginevra geschreven. Het perspectief van de lezer bestaat uit haar gedrag, gedachtes en emoties en je leeft dus met haar mee. Het uitbreken van de pest geeft het verhaal nog een verrassende wending.

Door dit gebrek aan complexiteit in combinatie met de soepele schrijfstijl en een goed opgebouwde spanningsboog, heb je de roman binnen no-time verslonden. Ideaal tijdens het zonnen op het strand of op een regenachtige zondag.