Recensie: Jojo RECENSIE

Recensie: Jojo - Steinunn Sigurðardóttir

Martin Montag, radioloog bij het ziekenhuis van Berlijn, houdt zich bijna obsessief bezig met de strijd tegen kanker. Het is zijn hele leven. Op een gegeven moment ontwikkelt zich een vriendschap tussen Montag en een van zijn patiënten, een Fransman genaamd Martin Martinetti. Op het eerste gezicht lijken de mannen elkaars tegenpolen, maar een traumatische gebeurtenis uit het verleden bindt ze aan elkaar zonder dat ze zich hier in de eerste instantie bewust van zijn. Hun gedeelde trauma en de psychologische worsteling van beide mannen staat centraal in het boek Jojo door Steinunn Sigurðardóttir.

De Ijslandse schrijfster Steinunn Sigurðardóttir (1950) begon ooit met het schrijven van gedichten, en dat merk je aan de manier waarop ze schrijft; fijntjes en beeldend, en met ruimte voor interpretatie van de lezer. Ook besteed ze veel aandacht aan de emotionele belevenis van de personages. Het is intrigerend om te lezen hoe groot het verschil soms is tussen wat Martin Montag denkt en wat hij zegt of hoe hij handelt.  

Een belangrijk thema in Jojo is de rol die een trauma in iemands leven kan spelen. Het beeld dat je als lezer krijgt van de respectievelijke trauma's van de personages, is dat een trauma een soort donkere wolk is die je achtervolgt en die altijd en overal aanwezig is. Bij sommige personages in het boek is het trauma direct zichtbaar, zoals bij Petra, de vrouw van Montag, die gebukt gaat onder het leed dat haar krankzinnige moeder haar heeft aangedaan. Maar waar Petra een manier heeft gevonden om met haar trauma om te gaan, wil Montag zijn trauma eigenlijk nog niet echt erkennen en houdt hij het geheim. Beide Martin's hebben elkaar uiteindelijk nodig om hun trauma te boven te komen.

Sigurðardóttir heeft een intens boek geschreven. Het mag dan geen dik boek zijn, maar Jojo is niet een boek om even snel tussendoor te lezen. Je moet als lezer echt je aandacht erbij houden. Soms is het een beetje verwarrend welke Martin er aan het woord is, maar doordat ze in veel opzichten zo op elkaar lijken, maakt het eigenlijk niet eens zo heel veel uit. Juist die verwarring maakt het boek intrigerend.

Al met al is Jojo een intens maar erg mooi boek wat ik zeker aan zou raden. Sigurðardóttir is een begiftigd schrijfster die een heftig thema op een hele mooie, breekbare manier weet neer te zetten. Sigurðardóttir's boek laat je niet los – als een jojo rolt het verhaal zich af, om vervolgens weer terug te schieten in je hoofd waar het blijft sluimeren. 

Dit was de Chicklit.nl recensie van Jojo - Steinunn Sigurðardóttir