Recensie: De beste van alle mogelijke werelden RECENSIE

Recensie: De beste van alle mogelijke werelden - Riikka Pulkkinen

De beste van alle mogelijke werelden van Riikka Pulkkinen gaat vooral over een tragedie die 3 jaar na de val van de Berlijnse muur plaats vind, een tragedie die Aurelia zichzelf niet toelaat te herinneren. Pas als ze jaren later wordt gecast voor een rol in een toneelstuk over de val van de Berlijnse muur, komen haar weggestopte herinneringen weer boven. Maar Aurelia's tragedie is niet het enige verhaal. Terwijl Aurelia zich voorbereid voor haar rol en haar persoonlijke verhaal zich langzaam ontrafeld, komen we er ook achteren welke verhaal de regisseur bij zich draagt en die is al net zo gruwelijk als die van Aurelia.

Het is een verhaal over een jonge gevoelige vrouw die op zoek is naar zichzelf. Maar ook die van haar moeder, die haar verleden wil uitleggen aan haar gezin en spijt heeft van hoe ze in sommige gevallen heeft gehandeld. De beste van alle mogelijke werelden is een boek waar je niet snel in zit. Je moet in het begin erg wennen aan Aurelia's gedachtenwereld en haar gevoeligheid en daardoor kan je je moeilijk inleven in het verhaal. Maar zodra Aurelia's moeder het woord neemt veranderd dat en lees je geïnteresseerd verder om er achter te komen wat zich heeft afgespeeld in het verleden.

Hoewel de ingrediënten voor een leuke en interessante verhaal toenamen. De theaterwereld, geestelijke gezondheid en de ineenstorting van de Berlijnse muur pakt het toch anders uit dan verwacht. Vooral omdat er gewoon te veel thema's in De beste van alle mogelijke werelden zitten, vooral ellendige tegenslagen: verlies van familieleden, echtscheiding, postnatale depressie en dan noem ik nog niet eens alles op. Het is echt te veel en daardoor komt het verhaal te gemaakt over en wekte geen enkel personage echt emoties op.

Maar toch word je regelmatig gegrepen door mooie, poëtische passages en gedachten. Zoals bijvoorbeeld deze:                                                                                        

"Misschien omdat liefde in het begin een gevoel van gevaar in zich herbergt. Wanneer het gevaar volledig onverwacht door tederheid wordt doorboord, neem je die als een bovenaards geschenk in ontvangst..."

Dat is echt de kracht van Riikka Pulkkinen ze beschrijft gevoelens en gedachten zeer uitgebreid, ze heeft een groot inlevingsvermogen en dat zie je terug in haar boek.

In De beste van alle mogelijke werelden lees je een merkwaardige beschrijving van de kracht van rouw. De mooie poëtische passages blijven nog wel even in je hoofd hangen, maar het is jammer dat het verhaal zelf niet heel sterk is.

Recensie: De beste van alle mogelijke werelden - Riikka Pulkkinen