Recensie: In het veld RECENSIE

Recensie: In het veld - Jesse Loncraine

In het veld is een oorlogsroman die het verhaal vertelt van twee moeders die hun zoons zijn verloren in de oorlog in Oost-Afrika. Christine vertelt vanuit het perspectief van een van de dorpelingen, die is de zoon van Liz, Orin, journalist die gevangen genomen wordt door de generaal van de rebellen. 

De cover van In het veld is erg goed gekozen. In het verhaal maakt de generaal van de rebellen houtskooltekeningen van de kindsoldaten die hij laat ondertekenen met hun duimafdruk. Hiervoor prikt hij met een mes in hun vinger en gebruikt hun bloed als inkt. Zo’n soort tekening staat op de cover en over het hele boek staan rode vingerafdrukken. 

Het verhaal begint als Orin, Christine aanspreek over de militie die net haar dorp heeft overvallen en haar zoon, Paul, heeft ontvoerd. Dit leidt gelijk tot een confrontatie. Net zoals veel andere confrontaties in het boek mist de emotie. Zo weet je dat er een conflict is tussen Liz en Orin, maar niet waarover het gaat. Daarnaast weet je doordat je het letterlijk in het boek staat Liz boos is, maar je voelt het niet. Het is heel rustig en langzaam opgeschreven waardoor het verhaal heel emotieloos overkomt. Naast dat de verschillende karakters emotie missen kan ik aan het eind van het boek de uiterlijke trekken van de karakters niet beschrijven. Ze hadden dus wat beter uitgewerkt kunnen worden. 

Het verhaal is precies wat het woord omschrijft: een gewoon verhaal. Het verhaal is herkenbaar: journalisten die de oorlog niet aankunnen en aan de drugs gaan, kinderen die van ouders vervreemd worden en kindsoldaten. Door de hoeveelheid media die dagelijks aan oorlogen besteed wordt is dit verhaal niet speciaal en is het dagelijks nieuws geworden. Het verhaal had een speciale invalshoek moeten hebben om het aantrekkelijk te maken voor de potentiële lezer. 

Het boek is naar mijn mening te langdradig. Zo wordt het einde opgerekt terwijl het verhaal beter had kunnen eindigen op een eerder punt. Dan was het verhaal beter afgerond geweest, nu creëert Jesse Loncraine een open einde. Het boek In het veld van Jesse Loncraine krijgt van mij twee hartjes, omdat ik het niet goed genoeg vond. 

Recensie: In het veld - Jesse Loncraine