Recensie: In extremis RECENSIE

Recensie: In Extremis - Tim Parks

Hoofdpersoon Thomas moet iets aan zijn moeder vertellen voordat zij sterft, maar hij weet niet of hij op tijd is om haar te bereiken én of hij de moed heeft om het haar dan eindelijk te vertellen. Het vervelende is dat het lijkt of alles hem tegenzit, van het verkeer richting de luchthaven dat maar niet op wil schieten, als een vriendin die hem niet wil laten gaan, omdat haar zoon net haar man in het ziekenhuis geslagen heeft. Hij moet en zal zijn moeder nog zien voor zij sterft, maar de vraag is of hij daar niet te laat mee is.

Tim Parks (1954) is een grote schrijver uit Groot-Brittannië. Hij is voornamelijk bekend van zijn boeken Italiaanse Manieren en Leer Ons Stil Te Zitten. Hij haalt voornamelijk zijn inspiratie uit zijn dagelijks leven, zoals het functioneren van de Italiaanse samenleving in Italiaanse Buren en het kopen van een treinkaartje in Trenitalia.

In Extremis is voornamelijk een humoristisch geschreven boek. De gebeurtenissen die Thomas meemaakt terwijl hij onderweg is naar zijn moeder, zijn ronduit hilarisch. Zo moet hij bijvoorbeeld het douanepersoneel overtuigen dat het voorwerp in zijn koffer geen wapen is, maar een anaal massagetoestel… Het leek er zelfs even op dat dit boek niet meer diepgang ging krijgen dan dit, maar gelukkig wordt het boek vanaf de tweede helft dieper dan alleen een soort slapstick. Thomas gaat zich steeds meer ten rade wat er is gebeurd in zijn jeugd en de rest van zijn leven, bijvoorbeeld over zijn religieuze ouders en zijn nieuwste relatie met een veel te jonge vrouw. Hij beseft zich dat hij zou moeten veranderen, maar hij vraagt zich eigenlijk af of mensen wel kunnen veranderen. Dit maakt het boek toch een stuk serieuzer dan dat het aanvankelijk deed.

Door de afwisseling van grappige momenten en serieuze onderwerpen, wordt In Extremis fijn om te lezen. Tim Parks heeft zijn best gedaan om deze balans recht te houden en dat het één het ander niet overheerst. Er zijn een aantal erg langdradige scènes in het boek waar dan wat mij betreft weer wat meer humor uit de eerste helft gehaald mocht worden, want dit lijkt te veel van het goede te worden. Daarbij heeft Parks er goed aan gedaan door Thomas’ karakter weer te geven in verschillende scènes. Thomas is wat besluiteloos en valt vaak stil tijdens momenten die er echt toe doen, wat ook in het verhaal terugkomt. Dit geeft extra diepgang aan het ontdekken en leren kennen van het personage, maar het bevordert de leessnelheid niet.

In Extremis is een goed leesbaar boek: grappig en serieus tegelijk, maar soms niet even goed uitgemeten. Het is geen boek dat je lang bijblijft of een boek wat je echt gelezen zou moeten hebben, maar het is aangenaam geschreven en prima voor tussendoor. Geen meesterwerk dus, maar wel een mooi boek.

Recensie: In Extremis - Tim Parks