Recensie: ZEB. RECENSIE

Recensie: ZEB. - Gideon Samson

Gideon Samson, gelauwerd kinderboekenauteur van onder anderen Zwarte Zwaan en Met je hoofd boven water, is in ZEB. een zeer geslaagde samenwerking aangegaan met illustrator Joren Joshua. ZEB. vertelt het verhaal van de klas van Imara, Ravi, Jayden, Katinka, Noepie, Max, Ziva, Lev, Annabelle, Meral, Wies, Ozzie en de rest. En van Ariane natuurlijk. Die een zebra is, maar dat is verder natuurlijk helemaal niet belangrijk. Met ZEB. levert Gideon Samson opnieuw een prachtboek af, waarbij de minimalistische tekeningen van Joren Joshua naadloos aansluiten op de teksten.

In ZEB. worden de verhalen verteld van de kinderen uit de klas van ZEB., een zebra die liever Ariane genoemd wil worden. In korte (voorlees-) verhalen krijg je een inkijkje in de levens van Imara, Ravi en de rest van de kinderen uit Ariane's klas. Zo wil Ozzie graag een mop kopen voor Ziva, op wie hij verliefd is. Hij heeft echter maar weinig geld en moppen zijn duur. Of hij gaat slagen? In Noepie lezen we over een demonstratie tegen het afschaffen van huilen. Wies wil van hoofd wisselen met Noepie en het gezin van Ziva heeft de doorgeef hik. De verhalen zijn stuk voor stuk verrassend en nodigen daarmee uit ze te herlezen. Soms vanwege de absurditeit in het onderwerp, maar vooral vanwege de prachtige, minimalistische teksten en tekeningen. In enkele woorden schetst Samson een volledig beeld, waarbij het de kunst van het weglaten tot in de puntjes beheerst.

De onderwerpen zetten aan tot nadenken. Samson begint zijn boek met een citaat van Etgar Keret: 'Je kunt nooit weten wat er gebeurt in de hoofden van anderen.' Persoonlijk vind ik een van de leukste verhalen dat van Lev die zijn spreekbeurt over Bruno houdt. Bruno blijkt een alleenstaande man te zijn, die door Lev mee wordt genomen naar de klas, waarna Lev van alles over Bruno vertelt. Over de puzzelwedstrijd waar hij al eeuwen aan meedoet, maar toch pas een keer gewonnen heeft. Over zijn lievelingskleur en -eten. De opmerking van Katinka na afloop van de spreekbeurt: 'We mochten 'm toch nog aaien?' heeft hier echt voor buikpijn van het lachen gezorgd. Het is echt heel bijzonder hoe Samson erin slaagt alledaagse onderwerpen vanuit een volkomen ander perspectief te benaderen.

ZEB. is bestemd voor 10+ lezers. Gezien de onderlaag van de teksten is dit zeker aan te raden. Jongere kinderen zullen de verhalen minder goed snappen en dat is zonde. ZEB. nodigt uit om voor te lezen en vervolgens te filosoferen over het wat als. Of over de dingen die zich in je eigen hoofd afspelen, dat kan natuurlijk ook.      

Recensie: ZEB. - Gideon Samson