Recensie: De griezelbus 4 ½ RECENSIE

Recensie: De Griezelbus 4 ½ - Paul van Loon

P. Onnoval is een gewone, schuchtere tiener die bij een stel onaardige pleegouder woont. Hij wordt gepest door een aantal jongens uit zijn klas. Aan die onaangename situatie komt een einde wanneer Onnoval de Wolfman ontmoet. Zijn leven neemt een vreemde wending, maar dat maakt de situatie er niet noodzakelijk beter op. Vele jaren later keert de jongen die er altijd van droomde een schrijver te worden terug naar het huis waar hij opgroeide. Hij heeft een belangrijke afspraak met Ferluci, eentje die hem iets zal opleveren wat hij altijd al wou.

De Griezelbus is een serie van Paul van Loon, ook bekend van de boeken over Dolfje Weerwolfje en Foeksia de Miniheks. In de reeks trekt Onnoval met zijn bundel verhalen in zijn griezelbus door het land en probeert kinderen met zijn vertelsels in de val te lokken. De kinderen moeten vervolgens om hun ziel te kunnen behouden alles op alles zetten om aan Onnoval te ontsnappen. De Griezelbus 4 ½ gaat in op de voorgeschiedenis van het hoofdpersonage. Het laat zien hoe P. Onnoval (overigens een anagram van P. van Loon) geworden is wie hij is. Het is een prequel, maar voelt niet aan als een tussendoortje om de trouwe lezers te sussen. Het is een volwaardig boek en de plot is dan ook erg goed uitgewerkt.

Het inkijkje in het leven van Onnoval als kind is onderhoudend geschreven. De gebeurtenissen volgen elkaar in een aangenaam tempo op en, zoals dat hoort bij een griezelboek, het is behoorlijk spannend. Er is sprake van heel wat wraakgevoelens en zelfs de beste vriend van Onnoval ontkomt niet aan al het onheil. Vanaf de eerste hoofdstukken vallen er slachtoffers. Het gaat er allesbehalve zachtaardig aan toe. Toch is de De Griezelbus 4 ½ niet alleen kommer en kwel. Paul van Loon heeft er ook wat humor ingeschreven, al is die vanzelfsprekend redelijk donker van aard. De lezer zal hier en daar zeker eens moeten gniffelen. Tenslotte moet een griezelboek voor kinderen toegankelijk blijven en moeten er wat momenten van ontlading zijn. Wat opent dan beter de deuren dan een grapje op z’n tijd?

P.Onnoval is geen gezellig personage. Vanaf het moment dat het moorden begint, sluit hij z’n donkere kanten in z’n armen. Af en toe is er een beetje moreel besef, maar dat wordt overschaduwd door zijn verlangen om aan zijn ellendige situatie te ontkomen. Onnoval vertelt zelf zijn verhaal en laat de lezer soms een glimp zien van de Andere Werkelijkheid, de wereld waarin zijn schrijfsels hun oorsprong vinden.

In 1999 werd dit boek reeds uitgegeven als De Griezelbus 0. In een nawoord schrijft Paul van Loon dat hij de titel voor de nieuwe uitgave gewijzigd heeft, zodat de mensen zouden weten dat het boek gelezen moet worden na De Griezelbus 4. Destijds waren er nog maar vier boeken in de serie verschenen en was het logisch dat dit de volgorde was. Ondertussen bestaat de reeks uit 8 boeken in totaal en is de volgorde minder duidelijk.

De Griezelbus 4 ½ zit vol zombies, weerwolven en skeletten en enge tussendoortjes. Het is een fantasievolle vertelling die humor niet uit de weg gaat. Paul van Loon heeft een quasi perfect griezelig boek afgeleverd dat weet te entertainen. Net zoals de andere delen van De Griezelbus houdt het de lezer (9+) in z’n greep.  Bovendien is er een kleine cameo weggelegd voor Dolfje Weerwolfje. Wie oplet zal hem zeker voorbij zien flitsen.

Recensie: De Griezelbus 4 ½ - Paul van Loon