Recensie: Society affaires RECENSIE

Recensie:  Society-affaires – Sylvia Day

Society-affairs is wederom een erotische roman van de hand van Day. Dit keer echter een historisch exemplaar daar het zich afspeelt begin 19e eeuw. Het boek is opgedeeld in drie verhalen. Dit kan afschrikken omdat korte verhalen weinig ruimte hebben om een verhaal uit te diepen. Wat Day leuk heeft gedaan is de personages terug laten komen in de andere verhalen, zij het kort. Hierdoor is er toch een verbinding tussen de drie verhalen.

Het eerste verhaal gaat over Olivia. Zij is op zee en haar schip wordt gekaapt. Kapitein Phoenix blijkt in werkelijkheid Sebastian te zijn, zoon van een graaf. Ook komen zij erachter dat zij door de overeenkomst tussen hun vaders, getrouwd zijn.

Het tweede verhaal gaat verder met kennissen van Olivia en Sebastian; Lucien en Julienne. Lucien is een bastaard waardoor hij geen titel heeft, maar door hard werken heeft hij wel een naam en grote rijkdom opgebouwd. De broer van Julienne, Hugh, heeft een grote schud openstaan bij Lucien. Lucien grijpt niet in omdat hij bang is zijn lijntje met Julienne kwijt te raken. Wanneer Julienne haar broer uit de problemen wil helpen en bij Lucien aanklopt, blijkt er (natuurlijk) een heftige wederzijdse aantrekkingskracht.

Het derde verhaal gaat over Hugh, broer van Julienne. Er breekt een wiel van zijn koets tijdens zijn reis, waardoor hij wel moet aankloppen bij het huis van iemand die bekend staat als de excentrieke hertogin. Haar gevolg blijkt minstens zo bijzonder, maar zij willen hem helpen en door een opkomende storm is hij genoodzaakt in het huis te verblijven. Hugh ontrafelt het mysterie en sluit vriendschap met de bewoners van het huis.

Het eerste verhaal is niet de beste binnenkomer. Het is het kortste verhaal in dit boek en er gebeurt ook het minste. Het verhaal valt constant in herhaling (seks, nog een keer seks, heftige verlangens) en er lijkt niet één poging te zijn gedaan om het een echt verhaal te maken.

De twee verhalen erna verrasten dan ook in positieve zin. Het zijn geen uitgebreide, literaire werken maar dat is ook niet de verwachting wanneer je Society-affaires oppakt om te gaan lezen. Wel zijn de andere twee verhalen wat uitgebreider. Nog steeds komt er veel seks in voor, maar ook dit is al te verwachten bij aanvang van dit boek. Wel zitten er meer gebeurtenissen in deze twee verhalen en zit er iets meer spanning in.

Van de benaming ‘haar poesje’ gruwel ik sowieso en ‘al haar romigheid’ heb ik voorlopig ook wel genoeg gelezen. Verder zijn de clichés ietwat vermoeiend. Zo zijn alle mannelijke hoofdrolspelers erg groot geschapen en zijn de vrouwen allemaal zo klein en strak waardoor ze iedere keer weer opgerekt worden. Het is af en toe een beetje teveel van het goede. Als Day iets meer variatie had gebruikt in zowel haar woordkeuze als de personages, dan was het net wat fijner lezen geweest. Nu snap ik dat je geen kleine pik gaat benoemen, maar iedere keer benoemen hoe groot hij is hoeft ook niet.

Desalniettemin is Society-affaires een prima tussendoortje zo in de hete zon. Af en toe pauzes in lassen om drinken te pakken, te gaan zwemmen of iets anders te doen zodat je dit boek niet constant achter elkaar leest zijn aan te raden om te blijven smachten naar dit boek.

Recensie:  Society-affaires – Sylvia Day