Recensie: Op het eerste gezicht RECENSIE

Recensie: Op het eerste gezicht – Nicholas Sparks

Hoewel Jeremy Marsh en Lexie Darnell elkaar nog maar pas kennen, besluiten ze met elkaar te trouwen. Jeremy, die woont en werkt in de bruisende stad New York, verhuist voor Lexie naar Boone Creek, een klein stadje in North Carolina. Terwijl Jeremy moet wennen aan de nieuwe situatie, krijgt hij mysterieuze e-mailberichten, waardoor hij aan Lexie en aan zijn nieuwe leven begint te twijfelen…

Op het eerste gezicht is in 2007 al eens verschenen onder de titel Een stralend liefdesvuur. Deze keer is niet alleen de omslag mooier en meer in de stijl van de andere Nicholas Sparks’ boeken, de titel is ook beter gekozen. Alleen daarom al is het een goede zet geweest om dit boek opnieuw uit te brengen.

Het verhaal is langzaam opgebouwd. Nicholas Sparks neemt de tijd om de karakters van Jeremy en Lexie uit te diepen, om alle belangrijke bijpersonages te introduceren en om het leven in het kleine stadje Boone Creek te omschrijven, waar iedereen elkaar kent en iedereen op elkaar let. Daardoor gebeurt er de eerste honderd pagina’s vrij weinig en is het soms moeilijk om je aandacht bij het alsmaar voortkabbelende verhaal te houden.

Als Jeremy eenmaal zijn eerste mysterieuze e-mailbericht krijgt, kruipt de spanning in het verhaal. De vragen die dan opspelen, zoals: wie zit er achter de e-mailberichten en waarom doet deze persoon dit, zorgen ervoor dat je eindelijk het verhaal wordt ingezogen. Vanaf dan is het ook moeilijk om het boek weg te leggen; je wilt het in één ruk uitlezen.

Met Op het eerste gezicht brengt Nicholas Sparks een ode aan het pasgetrouwde leven. Het feit dat die verbintenis moeilijk is en hard werken, wordt meerdere keren aangekaart, evenals het feit dat het iets moois en bijzonders is en dat je jezelf gelukkig mag prijzen als je die ene persoon vindt met wie je de rest van je leven wilt delen.

Op het eerste gezicht is een heerlijk romantisch verhaal met levensechte personages en volkomen onverwachte wendingen. Nicholas Sparks kan in dit verhaal duidelijk zijn talent weer kwijt door bijvoorbeeld een alledaagse scène zo interessant te maken, dat je niet eens door hebt dat je iets simpels aan het lezen bent. Tevens schrijft hij boeiende dialogen en neemt hij je mee op een reis vol emoties. Tijdens het lezen word je vaak van vreugde naar verdriet en weer van verdriet naar vreugde geslingerd, waardoor je bij het dichtslaan van het boek het gevoel hebt net een marathon te hebben gelopen. Een emotionele, maar mooie marathon, dat dan weer wel.

Recensie: Op het eerste gezicht – Nicholas Sparks