Recensie: De slapende prins RECENSIE

Recensie: De Slapende Prins - Melinda Salisbury

“Ik draai de pagina om en kom oog in oog met de Slapende Prins te staan. Ik staar naar de illustratie. Zijn zilverwitte haren wapperen achter hem aan de pagina over. In zijn armen heeft hij een knappe donkerharige vrouw. Met een trotse, beschermde blik kijkt hij de pagina uit, terwijl zij haar ogen naar hem opslaat.” - p. 74

De broer van Errin, Lief, is een koninklijke lijfwacht in Lormere. Sinds zijn vertrek heeft Errin het erg moeilijk. Haar moeder heeft een mysterieuze ziekte en ze probeert haar hoofd boven water te houden door illegale kruidendrankjes aan Silas te verkopen. Silas is een mysterieuze jongen en Errin heeft zijn gezicht eigenlijk nog nooit gezien, maar ze zijn vrienden (en misschien zelf meer dan dat?). En nu de wraakzuchtige Slapende Prins wakker is geworden, heeft ze die hard nodig, maar dan verdwijnt Silas. Hij laat haar alleen achter. Door de oorlog die is uitgebroken, reist Errin het hele land door om haarzelf en haar zieke moeder in veiligheid te brengen. Maar wat ze uiteindelijk ontdekt, doet haar wereld op zijn grondvesten schudden..

De Slapende Prins gaat niet direct verder waar De Vergiftigde Gave is gebleven. We lezen namelijk  niet meer uit het perspectief van Twylla, maar uit het perspectief van het zusje van Lief, Errin. Ik moest eerlijk gezegd wel een beetje aan de perspectiefverandering wennen, maar dat kwam ook omdat ik niet meteen door had dat het boek niet vanuit Twylla’s perspectief geschreven was. Gelukkig went het wel snel en leest De Slapende Prins door de vlotte en beeldende schrijfstijl van Melinda Salisbury als een trein!

Ik vond Errin een erg verfrissend personage in vergelijking met Twylla. Waar Twylla amper haar eigen beslissingen nam (pas tegen het einde van De Vergiftigde Gave) is Errin juist ontzettend zelfstandig en krachtig! Ze is nog heel jong, maar heeft een ontzettend groot verantwoordelijkheidsgevoel, zeker tegenover haar moeder. Zij heeft een mysterieuze ziekte opgelopen en Errin probeert er alles aan te doen om haar weer beter te krijgen. Er is geen kruidendrankje dat ze nog niet geprobeerd heeft, maar niks helpt.

Net als in De Vergiftigde Gave zijn er in De Slapende Prins weer een aantal sprookjes en mythen verwerkt. Je komt bijvoorbeeld de legende over weerwolven tegen, maar er is ook alchemie in het boek verwerkt en dat intrigeert de lezer! De alchemisten kunnen de alchemie niet zomaar beoefenen. Ze moeten hier een bepaalde prijs voor betalen. Hierdoor brengt Melinda Salisbury toch een beetje meer diepgang in het verhaal.

In De Slapende Prins zit ook een klein beetje liefde verwerkt, niet veel maar precies genoeg om het boek interessant te maken voor de romantische zielen onder de Young Adult lezers! Vanaf het midden van het boek wordt De Slapende Prins ook spannend en komt er een beetje meer actie in het verhaal. Het begin is langzaam, maar dat stoort zeker niet. Melinda Salisbury is namelijk bezig met het opbouwen van het plot en alle puzzelstukjes vallen uiteindelijk mooi op hun plek!

Ik vond De Slapende Prins zeker beter dan het eerste deel en daarom kan ik niet anders dan dit boek met vier hartjes beoordelen! Het boek eindigt weer met een mooie cliffhanger die de lezer doet verlangen naar meer. Ik kijk nu al uit naar het volgende deel in deze serie van Melinda Salisbury. 

Recensie: De Slapende Prins - Melinda Salisbury