Recensie: Voor siri RECENSIE

Recensie: Voor Siri – Judith Newman

Judith Newman is moeder, schrijfster en journaliste, en in 2014 schreef ze voor The New York Times een verhaal over de vriendschap tussen haar zoontje Gus en Siri, de spraakassistent van Apple. Gus is autistisch en heeft in Siri een maatje gevonden waarmee hij eindeloos lang kan praten over zijn vele interesses (treinen, vliegtuigen, bussen, roltrappen, het weer, onder anderen) en tegelijkertijd zijn communicatievaardigheden kan verbeteren. Voor Siri is een voortborduursel op dat verhaal.

Maar laat je niet teveel leiden door de titel (en flaptekst), want dit boek gaat over veel meer dan Gus’ gesprekken met Siri! Het is een uitgebreide en veelzijdige memoire over het gezinsleven, moederschap en alles wat er komt kijken bij het opvoeden van een kind met autisme. Ook de ondertitel (“een jaar uit het leven van een autistische jongen”) klopt trouwens niet helemaal met de inhoud, want de tijdspanne is veel langer dan een jaar.

Voor Siri is een zeer persoonlijke autobiografie, tot op het ongemakkelijke af zelfs. De schrijfster is bijzonder open en eerlijk over alle zorgen, onzekerheden en angsten die ze ervaart over de intellectuele ontwikkeling, het gedrag en de toekomst van haar zoon. En dat beschrijft ze allemaal op een nuchtere manier, met humor zelfs, waardoor het helemaal niet zwaar aanvoelt en gewoon prettig leest!

Daarnaast is het boek ook nog informatief. Er worden verschillende interessante onderzoeken naar autisme aangehaald, alsook nieuwe, initiatiefrijke en veelbelovende projecten die, bijvoorbeeld door middel van kunstmatige intelligentie, het leven van autisten – of ‘neurodiverse mensen’ – stukje bij beetje rijker, veelzijdiger en gewoon leuker proberen te maken.

Het taalgebruik en de schrijfstijl zijn lekker toegankelijk, zelfs de stukken over medisch onderzoek zijn prima te volgen. Dat is erg fijn, vooral als je niet veel weet over autisme. En de toon is dus verrassend luchtig.

Wel is er behoorlijke kritiek geweest op de schrijfster vanwege dit boek. Dat had vooral te maken met de privacy van Gus, die zijn moeder zou hebben geschonden door het uit te geven, maar ook met hoe zij over het algemeen met haar zoon omgaat, en hoe ze over hem schrijft.

Als je heel gevoelig bent voor aanstootgevende standpunten, is dit boek waarschijnlijk niets voor jou. Maar natuurlijk is er ook veel voor te zeggen dat vrijuit spreken over gevoelige kwesties gewoon moet kunnen en zelfs goed is voor de maatschappij.

Voor Siri is een persoonlijk, informatief, en toegankelijk geschreven boek, dat eigenlijk Voor Gus had moeten heten. Zoals Judith Newman zelf al toegeeft in het voorwoord, is het misschien niet het beste boek dat je kunt lezen over autisme, maar zeker wel de moeite waard!

Recensie: Voor Siri – Judith Newman