Recensie: Het Dodenhuis RECENSIE

Recensie: Het dodenhuis - Sarah Pinborough

Iedereen sterft. Hoe je hebt geleefd is wat telt.

Toby is een doodnormale jongen. Hij is verliefd op een meisje uit zijn klas en gaat elk jaar met zijn vader en moeder op vakantie naar Cornwall. Maar dan wordt alles anders, alleen maar door een simpele bloedtest.

Ver van zijn huis komt hij terecht in het Dodenhuis. Hij is een Defect en net als alle andere kinderen in het Dodenhuis is hij besmet met een dodelijk virus. Elk moment  van de dag worden ze in de gaten gehouden door Moeder en haar verpleegsters, want niemand mag het Dodenhuis verlaten. Als de eerste tekenen van de ziekte verschijnen bij een kind, weet iedereen hoe laat het is. De volgende nacht zal een brancard het kind ophalen en naar het sanatorium brengen. Elk bewijs van het kind wordt vernietigd en de kinderen gaan weer verder alsof er niets aan de hand is. Toby is het liefst zo ver afgezonderd van de rest, om de angst van het Dodenhuis niet onder ogen te hoeven komen. Maar dan verandert alles voor de tweede keer; er worden nieuwe kinderen gebracht. Een van hen is Clara, een energiek meisje dat vastbesloten is om als eerste het Dodenhuis levend te verlaten.    

Het Dodenhuis begint met een matige start door de twee dikke spelfouten in de eerste tien bladzijdes. Gelukkig maakt het boek veel goed de bladzijdes daarna. Het boek vertelt naast het verhaal in het heden, stukjes uit het verleden van Toby (ook wel hiervoor genoemd). In deze gedeeltes leert de lezer over het leven van Toby voordat hij als een Defect getest werd. Dit laat zien hoe normaal het leven van een kind kan zijn voordat hij naar het Dodenhuis moet vertrekken. Hierdoor wordt het verhaal door de lezer nog intenser en schrijnender ervaren.

De personages uit het boek hebben uiteenlopende karakters en hun acties stroken met hun karakter. Dit maakt het boek heel divers en de lezer wordt geprikkeld om door te lezen. Verder laat het boek zien wat het geloof voor invloed kan hebben als mensen in een situatie zitten waarin ze weten dat zij gaan sterven. Sommigen klampen zich vast aan het geloof en anderen zetten zich er juist vanaf. Elke persoon reageert anders op de naderende dood en dit laat Het Dodenhuis van Sarah Pinborough goed zien.

Het einde van het boek is het sterkste gedeelte. Voor een Young Adult is Het Dodenhuis een vrij heftig boek, vooral omdat het onderwerp dood centraal staat in het boek. Maar het boek laat tevens zien hoe groot de kracht van liefde is. Sarah Pinsborough heeft een spannend en tegelijkertijd tragisch boek geschreven over de kracht van overleven en de kracht van liefde. Het is een rauw verhaal dat nog lang in het hoofd van de lezer zal nagalmen.

‘Dit Dodenhuis is trouwens wel een plek waar spoken zouden kunnen rondwaren. Maar de monsters van de zolderverdieping die ’s nachts naar buiten komen, zijn mensen.’ (pagina 164)

Recensie: Het dodenhuis - Sarah Pinborough