Recensie: Het laatste dat ze deed RECENSIE

Recensie: Het laatste dat ze deed – Gregg Olsen

In het Amerikaanse stadje Bend verdwijnt de driejarige Charlie, het zoontje van Carole en David. Hun onbezorgde leven aan de rivier stort als een kaartenhuis in elkaar en alles wat perfect leek, begint langzaam af te brokkelen. Ook hun buren en goede vrienden Liz en Owen laat dit niet onberoerd. Verdriet, wanhoop, schuldgevoel, angst en verwijten nemen de eerste plaats in en diep weggestopte geheimen dreigen aan het licht te komen…

‘Voor de lezers van Gone Girl en Het meisje in de trein’. Deze zin staat op de achterflap van het nieuwste boek van Gregg Olsen en voorspelt daarmee een spannende pageturner. Helaas maakt Het laatste dat ze deed dat niet helemaal waar. Hoewel het begin van het verhaal zeker spannend is en de lezer als een magneet het boek intrekt, blijft het dat niet volhouden.

Het laatste dat ze deed begint sterk. De verdwijning van Charlie en de daaropvolgende gebeurtenissen zorgen ervoor dat je door wilt blijven lezen. Maar dan komt de sleur in het verhaal. Charlie blijft vermist, de politie onderzoekt de zaak, maar komt niet echt verder en in plaats van actie, waar je af en toe best wel naar snakt, bevat het middenstuk vooral veel gesprekken en gedachten, die niet altijd even interessant en relevant zijn.

Als lezer maak je kennis met vijf hoofdpersonen. De ouders van de vermiste Charlie, Carole en David, hun buren en goede vrienden Liz en Owen en Esther, de rechercheur die het politieonderzoek leidt. Met deze personages gaat Gregg Olsen de diepte in door de gedachten en de achtergronden uit te schrijven. Het was overzichtelijker geweest als er alleen tussen deze vijf personages werd afgewisseld, maar helaas is ervoor gekozen om ook een aantal bijpersonages een stem te geven. Dat voegt niet echt iets toe aan het verhaal; het maakt het juist verwarrend.

Een absoluut pluspunt zijn de korte hoofdstukken en de vlotte schrijfstijl van Gregg Olsen. In de proloog laat hij duidelijk zien dat hij kan schrijven. Een toch wel complexe scène heeft hij zonder moeilijke woorden of ingewikkelde zinnen zo helder omschreven dat je precies voor je ziet wat er gebeurt. Daarnaast vlieg je vooral in het begin en aan het einde door het boek heen en dat heeft mede met deze manier van schrijven te maken.

Een deel van de ontknoping in Het laatste dat ze deed kon je al raden, maar Gregg Olsen weet je toch nog te verrassen en dat is fijn, voornamelijk omdat je na het langdradige middenstuk wel behoefte hebt aan een onverwachte wending. Bij het dichtslaan van het boek concludeer je al snel dat je een vermakelijke thriller hebt gelezen, maar niet eentje die je nog lang zal bijblijven.

Recensie: Het laatste dat ze deed – Gregg Olsen