Recensie: Stalker in de nacht RECENSIE

Recensie: Stalker in de nacht – Robert Bryndza

Stalker in de Nacht is het tweede deel van de reeks van Robert Bryndza, waarin het opnieuw om inspecteur Erika Foster draait. Leuk weetje is dat Bryndza in het nawoord van zijn boeken tips aan zijn lezers vraagt en deze meeneemt in zijn volgende boeken. Helaas hebben we hier als Nederlanders niet veel aan, omdat wij de vertalingen krijgen die een stuk later zijn uitgebracht, maar het is leuk dat een auteur de mening van zijn fans op prijs stelt. Ondertussen zijn er al zes boeken verschenen in de reeks en in oktober 2018 zal de derde vertaling in de Nederlandse boekhandels liggen; Donker Water. 

Stalker in de Nacht is een op zichzelf staand verhaal, waarin Erika en haar team jacht op een nieuwe moordenaar maken. Toch is het aan te raden om bij het eerste boek, Het Meisje in het IJs, te beginnen, zodat de rode lijn van de hoofdpersonages niet onderbroken wordt.

Op een dag wordt er een lijk aangetroffen: naakt op bed,  met zijn handen vastgebonden en een zak om zijn hoofd. Het team van Foster wordt erop gezet en als na een paar dagen een tweede lijkt wordt ontdekt, blijkt dat ze te maken hebben met een dader die zich van tevoren erg goed informeert over de leefomstandigheden van het slachtoffer. Ze stalkt ze in de nachtelijke uurtjes..

Kenmerkend is de snelle schrijfstijl waaraan Bryndza zich ook in dit deel houdt. De hoofdstukken zijn kort en krachtig en omdat het nergens moeilijk wordt gemaakt, vlieg je door het boek heen. De 375 pagina's beslaan maar liefst 85 hoofdstukken. Afwisselend lezen we vanuit het perspectief van Erika en de dader. De dader is dus al snel bekend, maar vormt gelukkig geen belemmering voor de spanning. Het geeft juist inzicht in de gedachtegang van de dader en maakt het interessant. Toch blijven andere personages op de achtergrond en dit is jammer. Want het team vormt een belangrijk onderdeel van dit boek, maar blijft teveel op de achtergrond.

Opvallend is de ontwikkeling van Erika. Van "vastbijtend en stronteigenwijs zonder morele grenzen", lijkt ze in Stalker in de Nacht een stuk menselijker geworden te zijn. Ze bijt zich nog steeds vast in haar zaak en is nog steeds eigengereid, maar haar team lijkt een belangrijkere plaats in te vullen in haar leven en dit maakt haar toegankelijker. Ook de vriendschap met de patholoog anatoom geeft Erika een zachtere kant. Dit is een goede zet van Bryndza geweest, want in plaats van ergernissen, wekt het dit keer sympathie op. Ook komen we te weten wat er twee jaar geleden op de bewuste avond met haar man is gebeurd, waardoor ze zo'n eenzaam bestaan leidt. Stukje bij beetje wordt Erika blootgegeven en dit is een fijne ontwikkeling.

Stalker in de Nacht is een fijn tweede deel in de reeks met inspecteur Foster. Het snelle tempo van het boek zal menig lezer aanspreken en nieuwsgierig laten worden naar de volgende zaak van het team. De boeken van de auteur worden regelmatig vergeleken met die van collega M.J. Arlidge en dit is voornamelijk te wijten aan de snelheid van de boeken. Fans van Arlidge zouden met een gerust hart aan de boeken van Bryndza kunnen beginnen zonder teleurgesteld te worden.

Recensie: Stalker in de nacht – Robert Bryndza