Recensie: Volle bloei RECENSIE

Recensie: Volle bloei – Hetty Kleinloog

Volle bloei is het verhaal van vijf vrouwen op leeftijd: Danny, Wanda, Lies, Anneke en Greetje. Ze ontmoeten elkaar op de begraafplaats, waar ze bloemen leggen op de graven van hun overleden echtgenoten. Als blijkt dat ieder van hen nog een droom te verwezenlijken heeft, nemen ze een besluit: ze zijn weer zo jong als ze zich voelen en gaan overdoen wat overgedaan moet worden.

Zo wil Danny, een rasechte Amsterdamse, nog één keer een hit schrijven én zingen. En Wanda, diplomatenvrouw, wil bewijzen dat ze ook in haar eentje een wereldreis kan maken. Lies, die altijd voor haar moeder heeft gezorgd, zou voor het eerst in haar leven een grote liefde willen én een orgasme. Anneke is op zoek naar haar ter adoptie afgestane zoon. En Greetje wil weten of ze de moord op haar man, waarvoor ze twaalf jaar heeft vastgezeten, wel echt heeft gepleegd.

Ups en downs dat is wat deze oudjes typeert. Ondanks hun leeftijd proberen ze nog hun doelen te bereiken en dat maakt het verhaal – naast humoristisch – ook rauw en echt.

De korte hoofstukken houden de lezer geboeid. Ik moest zelf aan de boeken van Hendrik Groen denken bij het lezen van Volle bloei. Ook deze vrouwen nemen hun leven onder de loep – en in de zeik. Toch blijft Volle bloei wat voortkabbelen en blijf ik wat twijfels houden over het verhaal.

Doodgewoon met een dosis humeur: zo zou ik Volle bloei in een zin omschrijven. Het is geschreven als een cabaretvoorstelling en leest ook zo. Na enig surfen op het internet, kwam ik erachter dat Hetty Kleinloog dan ook scenarioschrijfster is en begrijp ik waarom het verhaal wat afstandelijk voelt.

Wanneer je research gaat doen naar Volle bloei, kom je alleen maar lovende recensies tegen. Ik ben content - begrijp me niet verkeerd, maar wel met een kritische noot. De personages zijn nog wat moeilijk om in in te leven en de humor is af en toe niet geheel mijn ding. Ook moet je zoeken naar de grappen, die er volgens de kaft volop in zouden moeten zitten.

De oudjes zijn een bij elkaar geraapt zooitje, het is bijzonder dat zij nu net juist vriendinnen worden. Ik zou zeggen: vrij onrealistisch, maar toch: het kan. Hetty Kleinloog blijft op de vlakte qua gevoel. Je duikt niet in de emotie van de vijf vrouwen en je blijft jezelf een buitenstaander van de karakters voelen.

Kortom, voor mij een boek die ik bekijk met gemengde gevoelens. Volle bloei is vooral vermakelijk, als je dan ook niet de diepte in wilt. Dat anderen dit verhaal beoordelen met vijf sterren, bracht me wat van mijn stuk, want dat vind ik het zeker niet waard. Volle bloei is vermakelijk, af en toe grappig en een doorsnee verhaal.

Recensie: Volle bloei – Hetty Kleinloog