Recensie: Het Japanse winkeltje RECENSIE

Recensie: Het Japanse winkeltje – Isabelle Artus 

De jonge Pamela droomt ervan om geisha te worden. Dat ze op bijna tienduizend kilometer van Japan woont, mag de pret niet bederven. In vol ornaat, inclusief kimono en wit gemaakt gezicht, verschijnt ze iedere dag op haar werk, eerst als serveerster in een restaurant in Melun Sénart, later in een Japans winkeltje in Parijs. Ze werft zelfs een ‘danna’ - een oudere beschermheer, minnaar en geldschieter die de carrière van de geisha ondersteunt.

Tussen verfijnde bedrijvigheden als bonsaiboompjes snoeien en Sakura-thee bereiden door loopt Pamela op een dag de liefde van haar leven tegen het lijf: Thad. Thad is een Bretonse jongeman met een al even grote fascinatie voor de Japanse cultuur. Helaas voor Pamela heeft hij daarbovenop ook nog een zeer levendige fantasie, die hem ertoe leidt haar te verlaten. Ervan overtuigd dat hij in Japan zit, reist ze hem achterna naar haar wonderland.

Eenmaal in Japan steekt een schril contrast tussen droom en werkelijkheid de kop op. Keer op keer ontdekken zowel Pamela als Thad dat het beeld dat ze koesteren van het land dat hen zo nauw aan het hart ligt niet helemaal strookt met de realiteit. Hun buitenlandse avonturen illustreren hoe mensen soms kunnen doorslaan in het fictieve en zetten aan tot nadenken over hoe (on)betrouwbaar de indrukken die boeken, films en series op hen achterlaten in werkelijkheid zijn.

Het Japanse winkeltje leest een beetje als een sprookje. De fraaie schrijfstijl van Isabelle Artus - en prijzenswaardige vertaling ervan uit het Frans - gecombineerd met de exotisch aard van het plot scheppen een idyllisch narratief. Weglating van de erotische fragmenten had een prima kinderboek kunnen opleveren.

Als roman slaat het helaas de plank op een belangrijk punt mis: de personages. Die zijn vlak, missen karakter en ontwikkelen zich bijna niet, ondanks de vele leermomenten waar ze op stuiten. Ze zijn als figuren in een droom: vormeloze silhouetten die je een vaag idee geven van wat ze zijn, maar waar verder weinig touw aan vast te knopen is.

Zo is Pamela op het eerste gezicht een interessante dame. Je vraagt je na het lezen van de achterklap meteen van alles af over haar leefwereld. Waarom droomt ze ervan om geisha te worden? Waarom wil ze zo graag door het leven gaan als een onderdanig poppetje? Wat trekt haar zo aan in de Japanse cultuur? Waarom is ze zo dol op Thad - toch niet alleen maar vanwege hun gedeelde liefde voor Japan? Maar je krijgt geen antwoord op die vragen, en daarin schuilt de teleurstelling.

Voor Japanliefhebbers en fans van Arthur Goldens Dagboek van een geisha is Het Japanse winkeltje zonder meer een aanrader. Verwijzingen daarnaar zijn in overvloed aanwezig, al hoef je geen kenner te zijn om die te begrijpen. De Franse achtergrond van Pamela en Thad, die hen in feite ook buitenstaanders maakt, is wat dat betreft slim gekozen. Daardoor komt alle uitleg over geisha’s en de Japanse cultuur namelijk heel natuurlijk over.

Het Japanse winkeltje van Isabelle Artus is een verhaal over een excentriek koppel met een gedeelde liefde voor Japan. Het is een sprookjesachtig en mooi geschreven roman, maar helaas met teleurstellend vlakke personages en weinig spanning.

Recensie: Het Japanse winkeltje – Isabelle Artus