Recensie: Dryocopus RECENSIE

Recensie: Dryocopus - Owen Donkers

Door een gebrek aan inspiratie ontwikkelt een jonge Nederlandse schrijver een nieuwe hobby, namelijk vogelspotten. Hij beoefend deze hobby in Frankrijk, waar hij samen met zijn vrouw naartoe vertrokken is. De schrijver spendeert zijn dagen in bossen en velden. Daarnaast volgt hij Franse lessen, waarbij hij tot zijn eigen verbazing nogal onder de indruk is van de Franse lerares. Wanneer zijn vrouw steeds vaker overwerkt, worden hij en de lerares steeds hechter. Voor wie zal de jonge schrijver kiezen? Zijn vrouw, de vogels, zijn carrière of toch de Franse lerares?

Het begin van Dryocopus zet meteen de toon. De eerste zin is: ‘Wat een belachelijke einde’. Donkers heeft een typische schrijfstijl met korte, staccato zinnen. Dit komt totaal niet storend over en geeft het de directheid die veel romans missen. Daarnaast zorgt het ervoor dat het verhaal niet te langdradig wordt. Het is knap dat schrijver Owen Donkers in 144 bladzijdes een gelaagd verhaal kan neerzetten. De hoofdpersoon is droog, sarcastisch en zijn toon is ironisch. Het voelt alsof de lezer de hoofdpersoon al lang kent, omdat hij een gevarieerd karakter heeft. Dryocopus heeft veel elementen. Plaats, tijd en karakters hebben veel aandacht gekregen. Het is duidelijk dat Donkers veel tijd heeft gestoken in de voorbereiding van deze roman. Ondanks dat er veel elementen in kort tijdbestek zijn, voelt het verhaal niet chaotisch aan. Het is eerder speels en experimenteel. Eigenlijk gebeurt er niet veel, maar toch weet Donkers met weinig gebeurtenissen het boek lopende te houden.

De hoofdpersoon in Dryocopus ontwikkelt een fascinatie voor vogelspotten. In het boek worden verschillende vogelsoorten met hun kenmerken genoemd, dit geeft het boek een extra dimensie. Het maakt Dryocopus anders dan andere romans. Er zijn nog wel verbeterpunten te benoemen voor Dryocopus. Het verhaal mist nog wat extra pit. Donkers had bijvoorbeeld meer thrillerelementen kunnen toevoegen, vooral omdat de lezer de laatste momenten van de hoofdpersoon meemaakt. Dit had dramatischer gemogen. Daarnaast is het best lastig om Dryocopus te kunnen waarderen. Het is een zeer literair verhaal. Als de literaire trucjes de lezer niet opvallen, zal het verhaal snel als oppervlakkig en neutraal ervaren worden.

Dryocopus is erg geschikt voor lezers die graag een roman willen lezen, maar zich liever niet wagen aan een zwaar verhaal. Het is een kort boek, wat door de vele literaire elementen als intens kan worden ervaren. De schrijfwijze van Donkers is verfijnd en zorgt ervoor dat Dryocopus geen moment verveelt.

Recensie: Dryocopus - Owen Donkers