Recensie: De jongen in het graf RECENSIE

Recensie: De jongen in het graf – Toni Coppers

Het verhaal: Leo Meersman is een van de wreedste seriemoordenaars van de laatste decennia. Hij kreeg in 2002 levenslang voor het misbruiken en vermoorden van zes jongens. Hoofdinspecteur Michel Masson is ervan overtuigd dat het er zeven waren en dat ook de vijfjarige Arne in handen van Meersman is gevallen. Zijn lichaam is echter nooit gevonden. Het is een cold case die Masson al een halve carrière bezighoudt en die hem diep raakt. Op zijn sterfbed vraagt Meersman onverwacht om Masson te zien. Hij wil hem iets vertellen…

Toni Coppers heeft met De jongen in het graf inmiddels zijn veertiende misdaadthriller geschreven rondom het personage Liese Meerhout, commissaris in Antwerpen. De jongen in het graf is echter zeer goed los te lezen van de andere delen in deze serie, er wordt nauwelijks naar gerefereerd. Coppers geeft een inkijk in de samenwerking van een rechercheteam die zeer goed op elkaar zijn ingespeeld. Buiten het verhaal over de zevende jongen die nog steeds na al die tijd nog vermist wordt, is er ook een andere zaak met een overlijden onder verdachte omstandigheden van een oudere dame wat zich tegelijkertijd afspeelt. Voor beide zaken zijn weinig aanknopingspunten en hier begint de zoektocht van het team om te proberen beide zaken zo spoedig mogelijk op te lossen.

De jongen in het graf leest als een trein, zeker door de frustratie van Michel Masson, en de snel op elkaar volgende perspectiefwisselingen. Waar je haast niet onderuit komt is dat de seriemoordenaar je doet denken aan de zaak Dutroux, maar gelukkig blijven al te grote details je in het verhaal bespaard. Ondanks dat het verhaal geschreven zou zijn rond Liese Meerman, is het Michel Masson die de werkelijke hoofdrol vervult. Deze neerslachtige hoofdinspecteur heeft een zoon waar Liese Meerhout een relatie mee heeft wat soms ter sprake wordt gebracht, maar niet echt iets toevoegt. Het enige is dat je merkt dat dit in de vorige delen waarschijnlijk uitgebreid aan bod is gekomen. Toni Coppers is geslaagd in zijn opzet om je te laten zoeken naar verklaringen die alles moeten verduidelijken. Hij maakt je nieuwsgierig en zet je duidelijk op het verkeerde spoor, maar je komt er tot de laatste pagina’s niet achter hoe het precies in elkaar zit. Toch zit er geen nagelbijtende spanning in, maar eerder lijkt het alsof hij je meeneemt in een écht onderzoek wat nu eenmaal tijd kost en niet alles voor de hand liggend is. De tweede verhaallijn die enigszins op de achtergrond meespeelt voegt niet echt iets toe, het had prima geweest als hij het bij het verhaal waar het écht omdraait had gehouden.

De jongen in het graf boeit van het begin tot eind, met een uitstekend plot!

Recensie: De jongen in het graf – Toni Coppers