Recensie: Maffiamoeders RECENSIE

Recensie: Maffiamoeders – Alex Perry

Iedereen ‘kent’ de maffia in Italië, meestal gebaseerd op het beeld uit een film, zoals The Godfather. Maar na het lezen van Maffiamoeders verandert je beeld echter voor altijd.

Weinig mensen hebben gehoord van de ‘Ndrangheta, ondanks dat deze maffiatak verspreid is over de hele wereld. Niet vreemd, gezien de ‘omerta’ (zwijgen over de organisatie) . Wie de clan toch in gevaar brengt, bekoopt dat met de dood.

Mannen en jongens hebben het voor het zeggen, vrouwen zijn het slachtoffer van vrouwenhaat en geweld. Toch zijn de vrouwen onmisbaar: ze voeden een nieuwe generatie maffioso op en vangen de zaken op als vaders, broers of echtgenoten in de gevangenis belanden. De clan maakt zich schuldig aan drugs- en wapenhandel, afpersing, witwassen en moord.

Maffiamoeders van Alex Perry schijnt een nieuw, onthullend licht op de ’Ndrangheta, de machtigste maffiaorganisatie ter wereld, met vertakkingen in meer dan vijftig landen.

Alex Perry vertelt in Maffiamoeders over de mishandelde Lea Garofalo, de mishandelde dochter van een belangrijke maffioso. Genoeg hebbend van de moordlustigheid en het geweld, op zoek naar een betere toekomst voor dochter Denise, vertrekt Lea in 1996 samen met haar dochter naar het noorden van Italië, waar ze jarenlang onderduikt. Nadat ze tegen haar man, cocaïnesmokkelaar Carlo Cosco, heeft getuigd, belandt ze in een getuigenbeschermingsprogramma.

Helaas weten de ‘Ndrangheta Lea Garofalo overal te vinden: ze overleeft meerdere aanslagen op haar leven. Door gebrek aan bewijs kan Lea niet meer in het getuigenbeschermingsprogramma blijven, ze weet zich geen raad. In 2009 zoekt Carlo contact met haar en zegt haar te vergeven. Het gezin is samen voor een weekend in Milaan, maar niet voor lang…

In 2009 verdwijnt Lea spoorloos…

Dit verhaal zorgt voor een golf van verontwaardiging in Italië. Op dat moment beseft openbaar aanklager Alessandra Cerreti, die haar leven heeft gewijd aan de jacht op deze maffiaorganisatie, dat vrouwen misschien wel het machtigste wapen in haar strijd zijn. Alessandra weet twee vrouwen uit de grootste Italiaanse misdaadfamilies over te halen om mee te werken.

Maffiamoeders vertelt het verhaal van deze moedige vrouwen die uit hun familieclan stappen en spijtoptant worden. Dat dit niet altijd zonder gevaar is, blijkt wel uit de gevolgen die beschreven worden door Alex Perry.

Het lijkt een roman, maar is het toch niet. Het lijkt op een lang krantenartikel, of een achtergrondverhaal in de zaterdagbijlage. Maar door de goede schrijfstijl van Alex Perry, die deze combinatie van roman- en journalistiek schrijven mooi kan combineren, verveelt het boek geen moment.

De feitelijke beschrijvingen van de gang van zaken, zowel aan de kant van de openbaar aanklager als de andere betrokkenen aan de goede kant, zorgen ervoor dat het verhaal goed te volgen is. De eenvoudige, maar daardoor niet minder indrukwekkende beschrijvingen van de wraak van de ‘Ndrangheta’ laten de rillingen over je rug lopen.

Op enig moment vraag je je af of dit allemaal wel echt zo gebeurd kan zijn, maar dan kom je bij de middenpagina’s van het boek uit, waarop je foto’s ziet van de hoofdpersonen en dan komt het hele verhaal akelig dichtbij. Als je dan leest op de achterkant, en uitgebreider in het dankwoord, dat dit boek er misschien wel helemaal niet geweest zou zijn, gezien de vele belemmeringen in het onderzoek, voel je eens te meer hoe groot de macht van deze organisatie is.

Na het lezen van dit boek zul je Italië en de maffia voor altijd met andere ogen bekijken. Dit boek is door zowel de inhoud, boodschap en unieke schrijfstijl zeker 4 hartjes waard.

Recensie: Maffiamoeders – Alex Perry