Recensie: De verloren dochter RECENSIE

Recensie: De verloren dochter – Morgan Jones

Een nachtmerrie van Abraham Mounirs wordt werkelijkheid. Hij is zo druk bezig met het verdoven van de pijn van zijn eigen leven dat hij niet doorheeft dat zijn dochter radicaliseert. Abraham weet er weinig van tot de politie langs komt: ze is naar Syrië. Krijgt hij haar ooit nog terug? Wat is zijn eigen aandeel in deze tragedie? En mocht hij haar terug krijgen, wat stopt haar dan om wederom naar Syrië te gaan? Te midden van de chaos in zijn hoofd en pijn in zijn hart probeert hij zijn eigen kracht terug te vinden en haar te zoeken.

Morgan Jones schrijft in deze literaire thriller over een fenomeen wat veel mensen bezig heeft gehouden de afgelopen jaren: IS. Wat bezielt mensen om achter IS te staan en daar zelfs naar af te reizen? Het verhaal zorgt dat je een persoonlijke kant ziet van dit grote drama. De verloren dochter is een aangrijpend boek en zorgt dat situaties van ver af toch ineens dichterbij komen. Het is bijzonder hoe je in dit boek empathie voelt voor iemand die naar Syrië reist.

De verloren dochter komt dichtbij door alle kleine details in het boek. De oranje overals komen er in voor, maar ook de makkars, de cultuur en het geloof. Zelfs de invloed van social media wordt besproken. Daardoor is het geloofwaardig en snap je steeds meer hoe complex de situatie in elkaar zit. De details zorgen dat je meer in contact komt met hartverscheurende vragen. Als je je dochter weghaalt, zal ze blijven geloven in het wonder van IS. Moet ze niet zelfstandig leren van haar fouten? Alle ouders zullen de pijn van het je kind zijn eigen fouten laten maken herkennen.

De schrijfstijl van Morgan Jones is simpel. Geen moeilijke woorden maar duidelijke waarheid. In het ene hoofdstuk kijk je mee met de reis van Abraham en in het andere met die van Sofia. Naast deze twee perspectieven heb je vrijwel geen diepere verhaal lijn. Wanneer je de omslag van De verloren dochter voor het eerst ziet denk je dat dit een zwaar en verdrietig boek gaat worden. Toch is het Morgan Jones gelukt om de juiste zwaarte te kiezen. Hij kan precies de grens bewaken waardoor dit niet een al te heftig boek is om doorheen te lezen maar je wel weet dat het serieus is.

Het is duidelijk dat Morgan Jones een journalist is met veel kennis over deze situatie. Aan de andere kant zorgen juist alle details en het lange verhaal ervoor dat je denkt: houdt het nou nooit eens op? Het deel van je dat gewoon een leuk en gezellig einde wil heeft het moeilijk tijdens het lezen van dit boek. Dit is de realiteit maar is niet leuk. Kortom; een bijzonder relevant boek wat je meeneemt in een andere wereld, maar niet een leuke.

Recensie: De verloren dochter – Morgan Jones