Recensie: Bali RECENSIE

Recensie: Bali – Kiki van Dijk

In de nieuwste thriller van Kiki van Dijk bevinden we ons opnieuw op een zonnig eiland. Ibiza werd na twee bestsellers verruild voor het paradijselijke Bali, waar volgens de cover duistere krachten heersen… Cita’s dochter Evi is een moderne hippie met een enorm hart voor de natuur en woont en werkt al een tijdje op Bali. Cita runt in Nederland een plastische chirurgiepraktijk terwijl haar man Joris herstellende is van een alcoholverslaving. Deze rolverdeling heeft hun huwelijk getekend en zo ook hun band met Evi. Maar als blijkt dat hun dochter wordt vermist, aarzelt Cita geen moment om haar succesvolle business over te dragen en op zoek te gaan naar antwoorden.

Tijdens het lezen van de eerste paar hoofdstukken voelt Bali niet echt aan als een thriller. In dit deel van het boek staan vooral de familierelaties centraal. Het is duidelijk dat Cita, in haar strijd om te overleven en geld voor het gezin te verdienen, haar band met Evi nogal heeft verwaarloosd. Cita lijkt in eerste instantie een koelbloedige zakenvrouw, maar al snel blijkt ze erg te lijden onder het verlies van haar ouders en de verslaving van Joris. Ook zij is gewoon maar een mens dat fouten maakt, al kan ze dat meestal niet van zichzelf accepteren. Door Cita’s complexe persoonlijkheid komt ze heel echt over en sluit je haar als lezer al snel in je hart.

Helaas zijn de motieven van de andere hoofdpersonen minder goed uitgewerkt. Het draait in Bali om de verdwijning van Evi, maar zelfs na het lezen van de ontknoping – die overigens erg laat komt – vallen lang niet alle puzzelstukjes op hun plaats. Om geen spoilers weg te geven kan ik alleen maar zeggen dat de uiteindelijke beweegredenen van de dader(s) erg onwaarschijnlijk zijn. Je leeft bijna driehonderd pagina’s toe naar een moment dat dan toch een beetje een anticlimax is. Jammer.

Ook staan er in Bali nog kleine foutjes die er wellicht in een volgende druk uitgehaald worden. Zo gaat Cita een keer een pashokje in met een blouse om er vervolgens met een jurkje weer uit te komen en worden er namen verwisseld. Ook staan er nog een paar kleine typefoutjes in. Geen drama, maar voor de oplettende lezer toch een beetje irritant.

Wat Kiki van Dijk wel geweldig heeft gedaan, is het verwerken van de Balinese cultuur in dit boek. Hoe leuk is het om je te kunnen verplaatsen in de lokale bevolking, die er heel wat bijgeloof op nahoudt. Zo mag je kinderen bijvoorbeeld niet over de bol aaien omdat je dan hun verbinding met God verstoort en moet je altijd op de hoede zijn voor de krachten van zwarte magie. Er zijn heel wat bijzondere details in het boek opgenomen, stuk voor stuk geloofwaardig en met respect beschreven.

Ook als je geen diehard thrillerliefhebber bent, is Bali een prima boek om tussendoor te lezen. Het grootste deel heeft meer weg van een roman met af en toe een spanningspiek. En ondanks dat de ontknoping (te?) lang op zich laat wachten, is het verhaal toch interessant genoeg om door te blijven lezen. Ik las het in ieder geval in twee dagen uit.

Recensie: Bali – Kiki van Dijk