Recensie: Springvloed RECENSIE

Recensie: Springvloed – Jackie van Laren 

Mayke Ferwerda is geboren en getogen op haar geliefde Waddeneiland, waar ze het liefst altijd blijft. Dat is wel een uitdaging, want hoe komt je aan een goede baan, een huis en een leuke partner op zo’n klein eiland? Het vriendje heeft Mayke inmiddels, al vraagt ze zich af of het normaal is dat ze liever thuisblijft met een boek dan bij hem langsgaat. En sinds kort heeft ze een leuke baan als kok in strandtent Grote Vis. Daar is ze helemaal opgenomen in de vriendengroep die betrokken is bij de strandtent. Maar aan Cam, die ze vooral kent als losbollige surfer met te veel geld, ergert Mayke zich rot. Of is er misschien toch iets anders aan de hand?

Met Springvloed neemt Jackie van Laren ons voor de derde keer mee naar de Wadden. Deel drie van de Eilandliefde-serie is een feest van herkenning, want het verhaal gaat eigenlijk gewoon door waar we na Stormwind gebleven waren. Axel en Wende zijn verloofd, Vincent en Milena wonen helemaal happy samen in hun achtertuin en Cam probeert als nieuwe aanwinst zijn draai te vinden op het eiland. Deze keer is Mayke de hoofdpersoon en onze verteller. Leuk detail is dat met haar wat van de Friese taal in het verhaal sluipt. Daarmee is Texel definitief uitgesloten als voorbeeld voor het Waddeneiland van de serie, dat nooit bij naam genoemd wordt.

Van Van Laren wisten we al dat ze goed is in het uitwerken van personages. Na Wende in Duingras en Vincent in Stormwind is in Springvloed echt Mayke aan het woord. Mayke is heerlijk nuchter, maar tegelijkertijd ook een bruisend vat vol emoties; emoties die ze zelf amper snapt, maar waardoor ze zo nu en dan heftig uit de bocht kan vliegen. Als lezer heb je dan ook allang door dat ze hopeloos verliefd is op Cam. Daarmee brengt Van Laren een fijne spanning in het verhaal en kun je als lezer, net als Mayke, niet wachten op de eerste kus.

Niet alleen die romantiek heeft Van Laren in Springvloed goed in de vingers. Het boek krijgt ook meer diepgang dan de voorgangers. Het helpt natuurlijk dat je de andere personages al goed kent, waardoor ze bijna automatisch in dit deel weer tot leven komen. Maar ook Mayke en Cam als de nieuwe aanwinsten worden goed en geloofwaardig uitgewerkt. Daarnaast brengen de bijpersonages regelmatige een vrolijke noot, zoals Leon, het waardeloze vriendje van Mayke, en oude bekende Ondine, die ondanks dat ze niet kan zingen de eerste stappen zet in haar zangcarrière.

Wat wel opvalt na Springvloed is dat de boeken van Van Laren beter werken met een vrouwelijke dan met een mannelijke hoofdpersoon. Zeker als je vervolgens doorgaat met deel vier Tegenstroom, waar weer een man aan het woord komt. Voor een stoer mannenverhaal wordt er toch wat te veel gezwijmeld, ook in dit boek door Mayke’s love interest Cam. Springvloed is dan ook echt een boek voor vrouwen - maar wel een heerlijke must read die je in één ruk uitleest.

Recensie: Springvloed – Jackie van Laren