Recensie: De tovenaars van ooit RECENSIE

Recensie: De Tovenaars van ooit – Cressida  Cowell

Cressida Cowells De Tovenaars van ooit is het eerste deel van de nieuwe kinderboekenserie over tovenaars; magische wezens; kwaadaardige heksen en ijzeren krijgers die niets van magie moeten hebben. De boeken zijn voor kinderen vanaf 10 jaar.

Tovenaartje in wording Xar en prinses van de Krijgers Wens, ontmoeten elkaar per toeval in het verboden, donkere woud. De krijgers en de tovenaars hebben ooit alle kwaadaardige heksen opgejaagd en vernietigd…denken ze. In het Foute Woud ontdekken Xar en Wens dat het kwaad nog steeds bestaat. Ze komen in spannende avonturen terecht, waarbij ze op elkaar zijn aangewezen.

Dat is kort door de bocht, want Cressida Cowell, de succesvolle schrijfster van de bestseller serie How to train your dragon, maakt er natuurlijk een heel uitgebreid super spannend verhaal van. De serie Hoe tem je een draak is inmiddels verfilmd door DreamWorks en op Netflix en CBBC loopt nog steeds de heel goed bekeken TV-serie. Cressida Cowell komt dus van goede huize en dit staat garant voor wederom een spannende serie.

Ooit bestond er magie. Het was heel gewoon op de eilanden die nu de Britse Eilanden genoemd worden. Tovenaars en magische wezens met goede magie, maar ook heksen en gedrochten met kwaadaardige magie. Toen kwamen de mensen, krijgers in ijzeren harnassen vanaf het vaste land. Het enige waar magie geen vat op heeft is ijzer. De krijgers vochten eerst tegen de heksen en samen met de tovenaars vernietigden ze alle heksen. Maar toen keerden de krijgers zich af van de tovenaars en andere magische wezens, want ze haten magie. De tovenaars en de anderen trokken zich terug in de donkere bossen en lange tijd leven ze nu ieder op hun eigen gebied en willen ze niets met elkaar te maken hebben.

Xar is een tovenaar zonder magie en de jongste zoon van Encanzo, de koning der Tovenaars. Xar denkt dat zijn vader hem eigenlijk minderwaardig vindt. Dit compenseert Xar op de typische pubermanier, door opstandig te zijn en zichzelf Xar de Geweldige te noemen. Zijn vader heeft het er maar moeilijk mee en hij tracht zijn zoon voor onheil te behoeden door hem wezens mee te geven die hem moeten adviseren en beschermen. Helaas is Xar erg gericht op zichzelf en luistert hij niet.

Ook prinses Wens is een vreemde. Ze is de dochter van koningin Sychorax, van het ijzeren Krijgerfort. Wens ziet er niet uit als een prinses. Ze heeft pluizig haar en mist een oog, waardoor ze er meer als een piraat uitziet. Ook zij is opstandig en op zoek naar zichzelf. Ze is eenzaam, want iedereen laat haar links liggen, behalve haar lijfwacht, de even jonge Priem.

Tovenaars worden geboren met magie in zich, maar bij Xar is er geen magie te bespeuren. Hij moet het steeds afleggen tegen zijn grote broer Plunder en op een dag na een ruzie is Xar het zat. Hij besluit naar het verboden bos te gaan met zijn vrienden en een heks te gaan vangen, om dan haar magie af te pakken en voor zichzelf te gebruiken…. Alleen staat hij er niet bij stil dat dit kwade magie is en dat daar nooit iets goeds uit kan komen.

Op die tocht vangt hij in de eerste instantie geen heks, maar wel Wens en Priem. Wens heeft een geheim. Ze heeft een magisch voorwerp en verbergt dat voor de Krijgers. Ze ziet haar magisch voorwerp als haar ‘huisdier’, troost en gezelschap voor als ze weer eens eenzaam is. Wens is weggelopen uit het fort, samen met Priem die wel met haar mee moest. Ze vallen in Xars heksenval. Tijdens de schermutseling in de val, blijkt dat Xar zeker ook een heks gevangen heeft. Hij vindt een grote zware veer die raar oplicht en een ijzeren zwaard met een inscriptie. Xar neemt alles en iedereen stiekem mee naar zijn huis, maar al snel blijkt dan dat het Kwaad van de Heksen inderdaad terug is en dan beginnen de avonturen pas echt!

Cressida Cowells De Tovenaars van ooit is werkelijk een heel aantrekkelijk boek voor jeugd vanaf 9 à 10 jaar en zeker een enorm motiverend boek voor de jeugd om eens meer te gaan lezen. Het begint er al mee dat het boek uitbundig geïllustreerd is. Tot voor kort waren geïllustreerde kinderboeken eigenlijk alleen voor kinderen tussen 2 en 8 jaar. Enkele uitzonderingen, zoals de Nederlandse schrijfster Tonke Dragt, daargelaten. Momenteel is het echter de trend om ook de kinderboeken voor oudere jeugd te illustreren. En wat een eye opener is dat dan!

Kinderen vragen om beeld en als je het aan hen vraagt, gaan kinderen bijna altijd voor de boeken met illustraties. De combinatie zoals sommige schrijfsters maken en die Cressida Cowell zeker maakt, is dus ideaal. Illustraties houden de aandacht vast! Om eerlijk te bekennen vind ik het als volwassene ook veel leuker als ik een boek lees met foto’s of illustraties erin. De teksten en opmerkingen worden kris kras door het ‘gedrukte’ verhaal heen gezet in ‘geschreven’ letterstijl. Afwisselend, je dut als kind niet in vanwege de eindeloze rijen keurig geprinte lettertjes.  Op bijna iedere bladzijde staan illustraties, in een wat ruwe stijl, maar je blijft kijken en ontdekt dan dingen die je eerst niet zo gezien hebt. Het blijft boeien.

Aan het begin pakt Cressida Cowell haar lezers al gelijk vast, door zich in het boek rechtstreeks tot hen te richten. “…ik ben iemand die alles ziet en alles weet. Ik zal je niet vertellen wie ik ben; kijk maar of je het kunt raden….”  Dit soort opmerkingen en vragen verwerkt ze door heel het boek en dat is uitdagend en intrigerend. Ook dat houdt de aandacht vast. Lezen blijkt leuk te zijn!

Het verhaal is spannend. Wat is er niet leuker dan magie, vriendschap, actie, avontuur en mysterie. En dit is pas het eerste deel. Dit alles gaat straks nog verder in de volgende delen. Cressida Cowells manier van schrijven is vlot en vol humor. Het is heel toegankelijk voor kinderen zonder kinderachtig te zijn. De karakters van de personages worden op diezelfde manier beschreven, zodat het voor kinderen ook goed duidelijk wordt gemaakt. Zelfs als tienjarige heb je wel door waarom Xar (“spreek uit als ‘Zar’ volgens de aantekening in het boek) zich zo opstandig gedraagt. Kinderen kunnen een band opbouwen met deze personages en op die manier ook leren dat de dingen niet altijd zo zijn als ze in de eerste instantie lijken.

Ik geef De tovenaars van ooit dan ook om al die redenen 5 hartjes en ben voor het eerst sinds tijden weer heel enthousiast over een nieuw kinderboek. Een absolute aanrader voor jeugd die al houdt van lezen, maar ook voor jeugd die eigenlijk een duwtje richting lezen zou kunnen gebruiken. Dit is zondermeer een feestje. Kom maar op met de volgende delen.

Recensie: De Tovenaars van ooit – Cressida  Cowell