Recensie: Find me gone RECENSIE

Recensie: Find me gone – Sarah Meuleman 

Find me gone is de bewerkte Engelse versie van het originele debuut De zes levens van Sophie van Sarah Meuleman. Find me gone opent in 2014 in New York, waar Hannah de glamourwereld verlaat om in een armere wijk van New York een boek te gaan schrijven. Haar boek focust op drie bekende schrijfsters die ooit voor een tijdje of voor altijd verdwenen: Agatha Christie, Virginia Woolf en Barbara Follet. Het schrijven roept herinneringen op aan haar jeugd in het Vlaamse Bachte-Maria-Leerne. We keren terug in de tijd en bevinden ons in 1996. Twee hartsvriendinnen Sophie en Hannah zetten hun eerste stappen in de middelbare school. Op een nachtelijk feestje verdwijnt Sophie plots. Het verdwijnen van Sophie speelt zich af tegen de achtergrond van het Dutroux-tijdperk en de Witte Marsen in België. Het meisje wordt nooit gevonden. Terug in 2014 graaft Hannah dieper in het leven van de verdwenen auteurs en wordt telkens opnieuw geconfronteerd met de nachtmerries uit het verleden. De ware toedracht wordt mondjesmaat aan de lezer onthuld en de verteller weet handig de lezer tot het eind een rad voor de ogen te draaien.

De hele tijd reizen we in tijd en plaats van New York 2014 naar Bachte-Maria-Leerne 1996. Meuleman doet dat op een zeer elegante wijze zodat de lezer altijd weet waar en wanneer hij zich bevindt. Het deel over Hannah en Sophie leest zeer vlot en doet heel sterk whodunnit-achtig aan, maar heeft ook een zeer hoog coming-of-age gehalte. Deze mix van genres houdt de lezer constant nieuwsgierig. Tegelijk worden de karakters zeer mooi uitgediept en leren we de diepste zielenroerselen van alle hoofdrolspelers kennen. Het deel in New York leest iets minder vlot. Daar verliest Meuleman zich soms in het te uitvoerig beschrijven van het wilde nachtleven dat Hannah als uitlaatklep gebruikt om te ontsnappen aan haar demonen. De stukken waarin het gaat over de drie verdwenen schrijfsters en het stuk over de aftakeling  van haar vriendin Irminia zijn dan weer wel bevlogen geschreven. De meeslepende stijl zorgt ervoor dat de aandacht vastgehouden wordt en er een verlangen ontstaat om de precieze ontknoping te kennen. Meuleman houdt de spanning erin door het verhaal van Hannah af te wisselen met de historie van de verdwenen auteurs: één ervan werd gevonden, één pleegde zelfmoord, één werd nooit gevonden. De lezer wordt in verwarring gebracht: wat gebeurde er nu met Sophie? Precies die voortdurende twijfel maakt dit tot een sterk boek. 

Find me gone is een aangrijpende roman die inzoomt op relaties, vriendschap, familie en ambitie. Meuleman zet Hannahs moeilijkheden mooi af tegen de problemen die ook bekende auteurs ervaarden. Het geheel is een zeer onderhoudende roman die het midden houdt tussen een detectiveroman en een psychologisch portret, en kent een subliem, maar verrassend slot.

Recensie: Find me gone – Sarah Meuleman