Recensie: Gebroken meisjes RECENSIE

Recensie: Gebroken meisjes – Simone St. James 

In 1950 staat Idlewild Hall bekend als een kostschool voor meisjes die op hun manier lastig zijn. Vier meisjes sluiten een innige vriendschap, maar op een dag verdwijnt een van deze meisjes. Zou het iets te maken hebben met de spookverhalen die rondgaan op het internaat?

Jaren later, in 2014, worstelt de journaliste Fiona nog steeds met de dood van haar zus, die twintig jaar daarvoor werd gevonden op het terrein van Idlewild Hall. Als ze erachter komt dat het verlaten terrein is overgekocht door iemand die het gebouw wil restaureren, grijpt ze haar kans om in het verleden te duiken en meer informatie te vergaren over de dood van haar zus. Het bouwteam stuit tijdens de werkzaamheden echter op een bijzondere vondst...

Opmerkelijk is hoe Simone St. James de omgevingsfactoren levensecht op papier weet te zetten. Wellicht dat haar jarenlange ervaring achter de schermen van de televisiewereld daarmee te maken heeft. Een ding is duidelijk: vanaf de eerste bladzijde lokt de schrijfstijl je het terrein van Idlewild Hall op. Er zijn veel details, maar gelukkig worden deze nergens langdradig. Doordat de geheimen zich sluimerend verklaren, blijft er interesse aanwezig en waan je je in een ontdekkingstocht. Toch mist er een cruciaal element in het boek: spanning. Gebroken Meisjes is geen bloedstollende thriller waarbij je constant op het puntje van je stoel zit. Het interessante plot met de mysterieuze aspecten maakt het een aangenaam boek, maar zorgt er tegelijkertijd voor dat het lastig in het thrillergenre te plaatsen valt. 

'Mary Hand, Mary Hand,

Dood en begraven onder de zoden van het land.

Ze zegt dat ze je vriendin wil zijn,

Maar laat haar niet binnen, dat stuk venijn!'

St. James weet het bovennatuurlijke op een natuurlijke manier te omschrijven. Hoewel spanning zeker niet het belangrijkste element is in Gebroken Meisjes, is er wel constant een sluimerende geladenheid aanwezig.  Het is echter een gemiste kans om niet verder op de spookverschijning in te gaan. Dit had namelijk voor net dat beetje meer spanning kunnen zorgen, waardoor het boek wellicht wel als een thriller bestempeld zou kunnen worden. 

De auteur weet gelukkig wel erg sterke karakters neer te pennen, die door hun gevulde achtergronden levensecht worden. Ze zijn interessant en hun historie voegt echt iets toe aan het verhaal. Een van de meisjes, Sonia, vertelt over haar verleden op concentratiekamp Ravensbrück. In fases zijn dit behoorlijk intense passages om te lezen. Helaas voegen deze boeiende gegevens ook geen spanning toe en blijft het wederom steken op de interessante factoren. Hoewel de verschillende verhaallijnen in eerste instantie niets met elkaar te maken lijken te hebben, weten ze uiteindelijk tot een prachtige eenheid samen te komen. 

Gebroken Meisjes is niet zozeer spannend, maar erg interessant en zit degelijk in elkaar. Door de regelmatige onthullingen in zowel situaties als personages blijf je geboeid en is de drang om verder te lezen groot. Hoewel het lastig is om dit boek aan diehard thrillerlezers aan te prijzen, is het toch een aanrader voor de lezer die meer zoekt dan alleen spanning.

Recensie: Gebroken meisjes – Simone St. James