Recensie: De kaart der dagen RECENSIE

Recensie: De kaart der dagen – Ransom Riggs

Het is Jacob gelukt om samen met de bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine de monsters te verjagen uit Europa. Hij keert terug naar zijn ouders in Amerika. Tot zijn grote verbazing staan mevrouw Peregrine en de kinderen ineens op zijn stoep! Hij is onwijs blij hen allemaal weer te zien, zeker omdat de bijzondere kinderen nu ook in zijn wereld kunnen leven zonder zelf gevaar te lopen. Echter zijn ze er niet voor niets, ze zijn er voor de wederopbouw van Devil’s Arce. Ieder van de kinderen, inclusief Jacob, krijgt een taak. Alleen trekken Jacob, Emma, Browyn en Enoch zelf op missie, zonder dat mevrouw Peregrine dat te weten mag komen. Jacob is er namelijk achter gekomen dat opa Abe levens van bijzondere kinderen redde, en Jacob wil niets liever dan hetzelfde doen.

Terwijl we dachten dat De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine-serie stopte met Bibliotheek der Zielen, gaat deze serie gewoon verder! De kaart der dagen is het eerste deel van de drie nieuwe boeken die aan de serie zullen worden toegevoegd. Terwijl de eerste boeken zich afspelen in Europa, zullen de drie nieuwe boeken zich, hoogstwaarschijnlijk, afspelen in Amerika. De monsters zijn namelijk uit Europa verdreven, en het kwaad lijkt voorbij te zijn. Totdat Jacob en de bijzondere kinderen te maken krijgen met bijzondere bendes. Doordat de slechteriken van De kaart der dagen bendes en geen hulsels zijn, kan het zijn dat dit verhaal ietwat minder fantasy-achter aanvoelt. Wellicht komt dit tevens doordat je als lezer al zo bekend bent geworden met de bijzondere kinderen, dat je ze eigenlijk helemaal niet zo bijzonder meer vindt. Dit is het effect wat Ransom Riggs heeft veroorzaakt door zijn boeken: de personages voelen zo levendig en menselijk aan, waardoor je soms vergeet dat ze bijzonder zijn.

Het fijne aan De kaart der dag is dat er, naast de oude bekenden, ook een hele hoop nieuwe personages in voorkomen. Jacob, Emma, Browyn en Enoch ontmoeten hen tijdens hun geheime missie. Het is erg prettig dat Ransom Riggs ervoor gekozen heeft niet meer kinderen van mevrouw Peregrine op de geheime missie van Jacob mee te sturen. Anders had je over zo veel personages moeten lezen, dat het wellicht niet meer bij te houden zou zijn. Het nadeel hieraan is wel dat je over de andere kinderen niet zo veel meer leest. Het ontmoeten van nieuwe personages is altijd wel een beetje spannend. Je kent ze namelijk nog niet, weet niet wat hun intenties zijn, of ze goed zijn of juist slecht.. Jacob en de rest ontmoeten gedurende hun missie veel nieuwe mensen, wat het leuk maakt voor de lezer om deze nieuwe personages in te schatten.

Wat tevens een zeer goede toevoeging is aan dit verhaal, is dat Jacob en Emma meer volwassen aanvoelen. Alhoewel ze in de vorige delen niet gek veel over hun gevoelens praatten, deden ze dat in dit deel wel. Doordat ze weer geconfronteerd worden met het verleden van Abe, komen bepaalde gevoelens in Emma weer naar boven. Jacob voelt alsof hij nooit genoeg zal zijn voor Emma; dat zij altijd meer van zijn opa zou houden dan van hem. Dit durven ze in De kaart der dagen ook uit te spreken, wat ertoe leidt dat het boek niet enkel en alleen draait om hun geheime missie en de wederopbouw van Devil’s Arce.

De kaart der dagen leest onwijs snel. Het is een vrij dik boek – het telt meer dan 500 bladzijden – maar je bent er voor je het weet door heen. Dit komt niet alleen door de toegankelijke schrijfstijl van Ransom Riggs, ook door de spanning in het verhaal. Het verhaal zal de lezer gedurende het hele boek weten te boeien, waardoor het soms onmogelijk is het boek weg te leggen. Daarnaast voelt het boek aan als een meer dan 500 pagina’s tellend verhaal, door de bijzondere en indrukwekkende foto’s. In de eerste paar hoofdstukken van het verhaal zijn de foto’s nog niet gek bijzonder. Ze zijn wel apart, maar niet eigenaardig bijzonder. De ‘echte’ bijzondere foto’s komen pas op het einde, bijvoorbeeld van een jongetje met een super behaard gezicht. Je moet er dus even op wachten, maar dan krijg je ook wat.

De kaart der dagen is een onwijs goed boek: het is spannend, liefde speelt een rol en er vindt veel actie plaats. Als de andere delen ook zo goed zijn, ga je erg blij zijn dat het verhaal over de bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine nog niet is afgelopen!

Recensie: De kaart der dagen – Ransom Riggs