Recensie: Prutje RECENSIE

Recensie: Prutje – Pieter Koolwijk

Hens werkt elke dag in een smerige fabriek. Hij krijgt haast niets betaald en de dagen duren ontzettend lang. Zijn omgeving is ontzettend vies en de familie maakt zich de hele tijd zorgen om geld. Op een dag heeft Hens er genoeg van wanneer er opnieuw een kind in een machine vast komt te zetten en hij op straat een lijkwagen ziet passeren. Hij besluit samen met zijn vrolijke broertje Walm op zoek te gaan naar een ander leven.

Prutje is een verhaal van Pieter Koolwijk. De Illustraties bij het boek werden gemaakt door Linde Faas. De Nederlandse auteur en illustratrice werkten eerder al samen aan Vlo en Stiekel over twee kinderen die een bijzondere vriendschap sluiten en samen in een geheimzinnig avontuur terechtkomen. Met Prutje hebben ze opnieuw een bijzonder fijn boek gecreëerd. Auteur en illustratrice vullen elkaar erg goed aan.  

Als lezer (10+) leef je ontzettend mee met Hens, want de situatie waarin hij zich bevindt, lijkt behoorlijk uitzichtloos. De omgeving stemt somber en het is volkomen te begrijpen dat het hoofdpersonage het allesbehalve naar zijn zin heeft. Arbeiders worden uitgebuit, de opzichters zijn allesbehalve vriendelijk en ook de vader geeft Hens op z’n kop. Hij heeft het helemaal gehad. Lichtpuntje is Walm, de jongen heeft een beperking, maar tovert gemakkelijk een lach op het gezicht van zijn oudere broer. Wanneer Hens vertrekt, sluipt Walm hem achterna. Beide jongens zijn fijne personages die snel sympathie weten te wekken. Ze worden nog aangevuld door Vijf. Een meisje dat weet heeft van een betere plek dan die waar ze vandaan komen.

De illustraties van Linde Faas zijn prachtig om naar te kijken. In de eerste hoofdstukken gebruikt ze vooral grijze potloodtekeningen om de viezigheid goed weer te geven. Wanneer Hens en Walm zich op pad begeven komt er meer kleur aan te pas en komen de waterverftechnieken prachtig tot hun recht. Sommige kleuren spatten van de pagina en trekken de aandacht, terwijl andere tinten in elkaar overvloeien en zo een knap kleurenpalet creëren. De prenten zijn grappig, innemend en expressief.   

De tekst van Prutje leest als een modern sprookje. Auteur Pieter Koolwijk weet op wonderlijke wijze een wereld neer te zetten waarin het gemakkelijk is om te verdwalen. Beide werelden, het prutje waar de familie van Hens woont en Brunnen, zijn zo verschillend en voelen toch in zekere mate bekend. Vooral de donkere omgeving waarin het verhaal van start gaat, gebruikt een semi-historische setting met de erbarmelijke werkomstandigheden en kinderarbeid. De dialogen zijn vlot en levendig. Er zit tempo in de vertelstijl zonder dat de aandacht voor details uit het oog wordt verloren. Dat maakt dat de drieëntwintig hoofdstukken zo voorbij lijken te vliegen. De beeldrijke taal helpt ook een handje. Hoewel er over sommige gebeurtenissen snel wordt heengegaan, wordt dat gecompenseerd door de fantasierijke manier van vertellen.

Prutje is een aanrader voor iedereen die houdt van een verhaal waarin ontroering en verwondering elkaar fijn afwisselen. Pieter Koolwijk schreef een trefzeker verhaal waarin Walm ieders hart zal weten te stelen en Hens haast even gemakkelijk is om van te houden, ook al vindt Vijf dat hij veel klaagt. Speelsheid, blijheid en gemis strijden om aandacht en het is steeds verrassend om te zien wat wint. 

Recensie: Prutje – Pieter Koolwijk