Recensie: De Vuurvallei RECENSIE

Recensie: De Vuurvallei – John August

Wanneer Arlo Finch weer verhuist probeert hij zich zo goed mogelijk te hechten. Als hij een uitnodiging krijgt voor de Rangers neemt hij deze dan ook meteen aan. Arlo sluit zich aan en leert meteen veel nieuwe dingen. Normale dingen die je op elke scouting leert, zoals knopen leggen en navigeren. Maar ook niet normale dingen, bovennatuurlijk dingen, zoals spichten en donderklappen. Hoe meer Arlo leert, hoe meer deze bovennatuurlijke fenomenen zich met zijn leven gaan bemoeien. Gaat het om Arlo of willen ze iemand anders hebben? En wat kan hij, met zijn patrouille, hier tegen doen? 

John August vertelt op een leuke en kinderlijke manier over het leven van Arlo. Hoewel De Vuurvallei een kinderboek is voelt het niet te jeugdig of liefelijk aan. Er gebeuren juist ook hele enge en gruwelijke dingen. Toch weet John August mooi de balans te houden tussen spannend en te veel spanning. Wel kan ik me voorstellen dat de grafische beschrijvingen een aantal kinderen zullen achtervolgen in hun dromen.

Door zijn schrijfstijl ben je constant nieuwsgierig naar het volgende hoofdstuk. Hij laat elke keer hints vallen maar geeft je nooit het hele antwoord. Zo voel je je een spoorzoeker, eigenlijk net als de hoofdpersoon. En net als de hoofdpersoon vraag je je af of de waarnemingen echt zijn of eerder een ontsnapping uit de saaie werkelijkheid. Het is maar goed dat er nog een vervolg wordt geschreven want er zijn een hele hoop vragen niet beantwoord. Wanneer je na het lezen van De Vuurvallei gaat reflecteren realiseer je je dat er vrij weinig echt duidelijk is geworden. Dit kan irritant voelen, vooral wanneer je eigenlijk het hele boek op zoek bent naar die puzzelstukjes.

De personages in De Vuurvallei zijn divers en daarmee ook interessant. Iedereen die De Vuurvallei leest zal zich wel met een personage kunnen vergelijken. Je hebt meisjes en jongens maar ook ouders en jongeren. De personages worden leuk uitgewerkt maar hier is ook nog heel veel extra verdieping te behalen. Hopelijk volgt dat nog in het vervolg. Voor mensen die op scouting hebben gezeten zal er ook veel herkenning zijn. John August is erg goed in het beschrijven van scènes waardoor je het idee hebt dat je er zelf bij bent.

Dan moet ook de omslag benoemd worden. Een prachtig en kleurrijk boek dat meteen de sfeer overbrengt van het verhaal. Mysterieus, met mooie en gruwelijke kanten.

Een spannend en fantasierijk boek met heel wat losse eindjes. Op naar het vervolg!

Recensie: De Vuurvallei – John August